Электр өткізгіштікті анықтайтын құрылғылар

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Кондуктометрлік өлшеуді айнымалы ток көзіне қосылған Ч.Уитстон көпірінің көмегімен жүргізуге болады. Тұрақты токты пайдалану жарамсыздау, өйткені ерітіндіде электролиз жүреді. Көпірді қоректендіру үшін жиілігі 1000 гц, ЗГ-1, ЗГ-10 дыбыс генераторынан өндірілген ток пайдаланылады. Эталондық кедергі ретінде Р-517 М, Р-58 және т.б. тектегі кедергі дүкенін пайдаланады.

Ондағы нөл - аспап қызметін телефон, гальванометр немесе осциллограф, ИНО-ЗМ тектегі осциллографиялық индикатор. электрондық индикатор Ф-510 және т.б. атқарады. Қазіргі кезде өнеркәсіптерде ток өткізгіштігін анықтауға арналған кондуктрометрлерді, аспаптарды көптеп шығаруда. Олардың кейбіреулерінің меншікті элеор өткізгіштік бірлікте есептелген сандық санағы бар (мысалы "Импульс" KЛ-1 - 2 кондуктометрі).

Кондуктометрияда ұяшық пайдаланылады. Олардың құрылғысы әр түрлі. Тура кондуктометрияда онда электродтар мықтап бекітілген ұяшықтар қолданылады. Кейде, кез келген ыдыста титрлеуді жүргізуге мүмкіндік беретін (яғни ішінде электрод жұбы бар) бағырылатын электродтарды да пайдаланады.

Тәжірибеде өлшенген ерітінді кедергісінің шамасы электродтың өлшемі мен ара кашықтығына тэуелді болғанда емес, ол өзара орналасу түріне, ерітінді көлеміне, концентрациясына, ыдыс пішініне және т.б. ескеріле бермейтін себептерге де тэуелді. Ерітіндінің нақты электр өткізгіштігі к өлшенген γ':γ=Ө шамасына тура пропорционал. Бұлардың арасындағы тура пропорционалдық тұрақтысын үлкен де кең температура мен концентрациянын кең аймағында белгілі мәні бар стандартты ерітінділердің электр өткізгіші бойынша табады.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Құлажанов Қ.С.Аналитикалық химия: II томдық оқулық . II - том. Оқулық. Алматы:«ЭВЕРО» баспаханасы, 2005. - 464 б. ISBN 9965-680-95-7