Эмиссиялық пайда

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Эмиссиялық пайда – банкілер мен қаржы компанияларының бағалы қағаздар эмиссиясынан алатын пайдасы. Акциялардың жаңа шығарылымына жүгінетін акцион. қоғамдар жарғылық капиталды көбейту үшін әдетте акцияларды орналастыруды ірі банкілерге табыстайды. Олар қолында қыруар ақша капиталы болғандықтан бұл капиталдарды акцияларға өткізілгенге дейін ішінара салады. Акцияларды орналастыру үшін банкілер өз бөлімшелері желісі мен көпшілік клиенттерді де пайдаланады. Жаңадан шығарылған акцияларды өткізуді мойнына алған банкілер олардың акцион. компаниялардан сататын бағасынан неғұрлым төмен бағаммен сатып алады. Бағамдағы осы айырма Эмисиялық пайданы құрайды, бұл пайда әдетте жаңа шығарылым сомасының 4 – 6%-ын, кей ретте 8 – 10%-ын және одан да көп болуы мүмкін. Мемл. қарыз облигацияларын шығарудан алынатын Эмисиялық пайда мемлекет банкілерге сататын облигациялар бойынша бағам олардың атаулы құны мен нарықтық бағамынан төмен болуына байланысты құралады. Банкілер облигацияларды олардың атаулы құны бойынша өткізген кезде Эмисиялық пайда облигациялардың атаулы құны мен шығару бағамы арасындағы айырмаға тең болады. Нарықтық бағам атаулы құннан ауытқығанда Эмисиялық пайда нарықтық бағам мен шығарылу бағамы арасындағы айырманы құрайды. А. Тоқсанбай[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

<references>


  1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, X том