Эскимос тілі
Эскимос тілі (өзд. атауы инпуит – адам) – эскимос халқының тілі. Эскимос-алеут тілдерінің бір тармағына жатады. Эскимостар шашырай қоныстанған халық болғандықтан, 20 шақты диалектіге бөлінеді. Зерттеушілер бұл диалектілердің бір-бірінен фонет., лексик., граммат. айырмашылықтарын басқа тілге жатқызады. Эскимос тілінде 20 дауыссыз, 4 дауысты дыбыс бар. Граммат. құрылысы жағынан – жалғамалы тіл. Азиялық (Ресейдегі) Эскимос тілі үш жергілікті (чаплин, наукан, сиреник) ерекшелікке бөлінеді. Бұлардың ішінде жазба әдеби тіліне чаплин диалектісі негіз болған. Жазуы 1932 ж. латын графикасына, 1937 жылдан кириллицаға негізделген. Әдеб.: Меновщиков Г.А., Грамматика языка азиатских эскимосов, ч. 1, М.–Л., 1962 – 67; Рубцова Е.С., Эскимосско-русский словарь, М., 1971; Вопросы статистики, 2004, ғ1. С. Бизақов [1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]<references>
 | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |
- ↑ «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 жыл. ISBN 5-89800-123-9, X том