Қабыл мен Әбіл

Қабыл мен Әбіл - мұсылман аңыздарының кейіпкерлері, Адам атаның екі ұлы, Таураттағы Каин мен Авель. Құран Кәрімде олар туралы әңгімеленеді, бірақ аттары аталмайды. Қабыл Әбілден жасы үлкен болған және диқаншылықпен айналысқан, ал Әбіл мал бағуды кәсіп еткен. Қабыл мен Әбіл Аллаға арнап құрбандық әкелгенде Әбілдің шын ниетімен әкелген семіз қошқары қабыл етіліп, Қабылдың ниетсіз әкелген сапасыз бидайы қабыл етілмейді. Қабыл бауырына қызғаныш білдіріп, "өлтірмек" болады. Әбіл оған "Алла тек қана тақуалардың шынайы ниетін қабыл алады" деп жауап қайырады, өзінің бауырына қол көтермейтінін, өйткені әлемнің иесі Алладан қорқатындығын айтады. Қабыл бауырын өлтіріп, қасіретке ұшырайды. Қабыл бауырын таспен ұрып өлтіргеннен кейін не істерін білмейді. Сол сәтте Алла қарғаны жіберіп, өлген қарғаны көмдіреді. Осы көріністі көрген Қабыл "мына қарға құрлы бола алмадым ба" деп назаланып, бауырын жер қойнына береді, істеген күнәсі үшін өкінеді. Адамды өлгеннен кейін жерлеу дәстүрі осы оқиғадан бастау алған деп саналады. Оңтүстік Арабия елдерінің аңызы бойынша Қабылдың бейіті Аденде (қазіргі Йемен Республикасы) екен. Мұсылмандардың аңызы Таураттағы оқиғаға ұқсайды.