Қайшылық заңы
Көрініс
Қайшылық заңы — бірін-бірі теріске шығаратын екі сөйлемнің бір мезгілді бірдей шынайы бола алмайтындығын көрсететін логиканың заңы.
Математикалық жазылуы:
бұл жерде: — конъюнкция белгісі, — терістеу белгісі.
Қайшылық заңының алғашқы тұжырымдамасын Аристотель жасады. Қайшылық заңын былай деп те тұжырымдауға болады: сөйлем бір мезгілде шынайы да, жалған да бола алмайды. Формальды қайшылықтардың ой-пікірге немесе ғылыми теорияға енуі оларды негізсіз қайшылықтарға айналдырады. Кайшылық заңын объектілерден, объектінің өзгерісінен назарды басқа жаққа аударсақ, оның бір мезгілде бірін-бірі жоққа шығаратын қасиеттерге ие бола алмайтыны туралы фактінің ойлау жүйесінен көрініс табуы болып табылады.[1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Философиялық сөздік, Алматы: Қазақ энциклопедиясы, 1996, 525 б., ISBN 5-89800-097-6
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|