Қатысушы:Sanim

     Дулат Бабатайұлы өмірі мен шығармалары

Өмірбаяны Дулат Бабатайұлы 1802 жылы қазіргі Шығыс Қазақстан облысы, Аякөз ауданы, Сандықтас өңіріyде туып, 1871 жылы дүние салған.

Жырау алғыр, зерек болып өседі. Жасында ауыл молдасынан оқып, арабша хат таниды.

Дулат Бабатайұлының тікелей өзінің өмірбаянын немесе өмірінін белгілі бір кезеңін сипаттайтын туындылары аз. Әйтсе де жыраудың мінезі, ой-өрісі мен ақындық мұраты жайында шығармаларына сүйеніп, сенімді тұжырымдар жасауға болады.

Дулат "Айтқызбасымды айтқыздың" өлеңінде: Менің атым – Байғыз қарт, Көзге түсер сиқым жоқ, Орынсыз күлер күлкім жоқ, Есепсіз ұйықтар ұйқым жоқ. Көзге қораш бойым бар, Теңізден терен ойым бар, Шынардан биік санам бар, Атан өгіз ағызған Ақылдан алпыс салам бар. Қорған құрыш сөзім бар, Бұлттан өтіп, мұнарды Болжайтұғын көзім бар... Қайратымнан атым зор Белгілі атым өлемге. Қорашсынсаң денемді, Кеудем – ақыл сарайы, Кірем десең, кел, міне, – дейді.

Бұл – ақынның автопортреті. Мұндағы "көзге түсер сиқы жоқ", ел тағдырын ойлап, сирек күліл, аз ұйықтайтын, атағы алыстарды шарлаған кемеңгер, ақылы дария, сөзі алтыннан ауыр Байғыз қарт – ақынның өзі. Шынында да, ол өз заманының "байғыз қарты" атанған дана, "Көнелерден сұрасам, сөзін жинап, құрасам", – деп өзі айтқандай, ел тарихы, өмір сырынан жинаған білім, білігі де ұшан-теңіз кісі болған, ақындық атағы да қатты шықкан. Бұған жыраудың басқа өлең, толғауларынан да дәлел боларлық мысалдар табылады.