Қылау түспеу

Қылау, қылау түспеу. Қазіргі түсінігімізде — дақ түспеген, нұқсан келмеген дегенді сөзінеміз. «... тасқа 3,5 ғасырдан бері қылау түспепті» (Т. Ахтанов, Үндістан.). Жалпы мағынасы түсінікті болғанмен «қылау» сөзінің жеке басының әуелде нендей нәрсе, құбылыс атауына арналғанын әркім біле бермейді. Алайда, түркі тілінде ертеден келе жатқандығын және белгілі бір затқа атау болғандығын башқұрт тілі дерегінен білеміз: қылау — көзге түскен ақ (ноғала) . Бұл сөз бұрын қазақ тілінде де өз мағынасында қолданылуы мүмкін. Кейінгі кездерде басқа бір нәрсеге түскен дақ, басқа да жарамсыз белгілерді көзге түскен ақпен ұқсатудан «қылау» сөзі «түсу» етістігімен тіркесте ғана сақталғандығын көрдік. Мұндай құбылыстарға алда талай кездесеміз.