Әскери-саяси қарсыласу

Әскери-саяси қарсыласу-бәсекелес мемлекеттер, мемлекеттер одағының бір-біріне қарама-қарсы бағытталған әскери-стратегиялық әлеуеті (әскери күші), әскери-саяси қатынастарының мазмұны. Бүған бір-біріне қарсы бағытталған, үнемі жетілдіріліп отыратын қарулы күштер, әскери және әскери-техникалық басымдылық үшін күрес, қарулы күштерді қамтамасыз ету, үнемі түрақты дайындық жағдайында ұстап тұру кіреді. Қарсы жақтың аса тиімді қарулы күрес қүралдарын жасауға, жаңартуға талпынысын, белсенді барлау және қарсы барлау жүргізу, қарсы жақты саяси және әскери оқшаулау шаралары, қарулы күштерді тез арада өз уақытында жұмылдыра алу, ал басқыншыға тұтқиылдан соққы бере алу мүмкіндіктерін қарастырады. Әскери-саяси қарсылық деңгейі мемлекеттердің жүргізіп отырған саясаттарының мақсатына және нақтылы әскери-саяси жағдайға байланысты өзгеріп отырады. Бейбіт жағдайда әскери қарсыласу әскери күш қолданусыз, бірақ әскери қысым көрсету мақсатында қолданылуы мүмкін. Халықаралық қауіпсіздікті нығайту мақсатында сыртқы саясаттың аса маңызды міндеттерінің бірі әскери-саяси қарсыластық деңгейін төмендету болып табылады.