Әуппай
Әуппай — Қорқыт атаның авторлығында жеткен қобыз күйі.
Алғаш рет 1986 жылы М.Жарқынбековтың «Ғасырлар үні» оқу құралында жарық көрген. Аңызын айтып, күйін тартып берген Н.Шәменұлы (1883-1979), жазып алған М.Жарқынбаев.
Күйдің аңызы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Бұл күйдің де өзіндік сыры бар. Қорқыт қасиетті кілемін төсеп, су бетінде отырғанда, Сырдарияның жағасына бала көтерген бір әйел келеді. Өзі арып-қашқан әйелдің емшегінен сүт шықпай, аш бала уанбай жылай береді. Ол Дарияның ортасында ағып келе жатқан Қорқыттан көмек күткендей телміре қарап, баласын: "Әуппай, әуппай", - деп жұбатып тұрады. Сонда қолынан келер қауқары, жәрдем берер халі жоқ күйші:
- Айналайын балам-ай,
- Жас балаңа алаңдай,
- Аш болсан да ойыңда
- Аман сақтау балаңды-ай, -
деп тебіреніп, ананың перзентіне деген ыстық махаббатын күй тілімен сөйлеткен екен.[1][2]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Қазақ музыкасы кітабы, 20005 жыл Алматы,475 бет
- ↑ Қорқыт атаның күйлері.
| ||||||
