Уильям Уоллес: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
| 38-жол: | 38-жол: | ||
== Көтерілістің басталуы == |
== Көтерілістің басталуы == |
||
1297 жылы мамырда Уоллес жақтастарымен Ланарк шерифі, Уильям Гезльригті өлтірді. Бұл көктем айларындағы антиағылшындық қимылдарындарын жасағандардың бірі болды, бірақ ол Шотландия Тәуелсіздігі үшін Бірінші соғыстың бастаушысы болды. |
1297 жылы мамырда Уоллес жақтастарымен Ланарк [[Шериф|шерифі]], Уильям Гезльригті өлтірді. Бұл көктем айларындағы антиағылшындық қимылдарындарын жасағандардың бірі болды, бірақ ол [[Шотландия тәуелсіздігі үшін соғыс|Шотландия Тәуелсіздігі үшін Бірінші соғыстың]] бастаушысы болды. Гезльригті өлтіргеннен кейін Уоллес жазбаша дереккөздер беттерінде пайда болады. Оған дейінгі құжаттарда айтылмайды, бірақ кейінгі автор Соқыр Гарри жазылған аңызына сәйкес Уоллес жасырын Ланарға барып жүрген әйелінің, Мэрион Брейдфьюиттың (сэр Хью де Брэйдфьюиттың қызы, Ламингтонның мұрагері) кегін қайтарғанын айтады үшін кек , ол жасырынып, Ланарға барады. Сол кезде олардың қызы болды. Соқыр Гарридің әңгімесіне сәйкес, Уоллестің Ланарктағы сапарларының бірінде әйелі екеуін мазақ қылған ағылшын сарбаздарымен қақтығысып қалды. Уоллес Мэрионның үйіне шегініп, сол жерден жоғалып кетті, бірақ шериф Мэрионды өлтірді, Уоллес бұны жасырынған жерінен көрді. Біраз уақыттан кейін Уоллес түнде Ланаркқа шабуыл жасап, шерифті және 50-ге жуық адамды өлтіріп, бірнеше ғимараттарды өртеп жіберді. Шерифтің денесін бөлшектеп-кесіп тастады. |
||
[[Сурет:The Battle of Stirling Bridge.jpg|thumb|left|300px|Стерлинг көпіріндегі шайқас. XIX ғасырдағы сурет]] |
|||
Ланарктың шерифын өлтіргеннен кейін Уоллес ағылшын гарнизондарына қарсы белсенді іс-қимылдар жасайды, оның жасағы тез өсіп, оған басқа да көтерілісшілер жасағы қосылады. Уоллеске қосылған бірінші ақсүйек Дуглас лорды, Уильям Харди болды. Олар бірге Скун аббаттығына шабуыл ұйымдастырып, онда ағылшындардың қазынасын тартып алып, юстициардың қашуын мәжбүр еткізді. Дугласты жазалау үшін, Эдуард I [[Роберт I (Шотландия королі)|Роберт Брюсты]] (болашақ патшаны) жіберді, бірақ ол қарсыласы Баллиолдың реставрация туының астында болғанына қарамастан, қозғалысқа қосылды. |
|||
Уоллес орталық және батыс Шотландияда әрекет еткенде, Эндрю де Морей солтүстікте қозғалыстың жетекшісі болды, ал оңтүстікте көтерілісті Шотландияның Жоғарғы стюарды, Джеймс, Глазго епископы, Роберт Уишарт және Роберт Брюс сияқты көшбасшылардың басшылығымен алдыға қозғалды. Шынында да, бұл соңғы қозғалыс тұрақсыз болды: 9 шілдеде Ирвин көлінде Генри Персидің ағылшын әскерімен шотландық ақсүйектердің әскері (жас Брюс, Уильям Дуглас және басқалар қолбасшылығымен) кездесті, бірақ не Англиядан мүлкін жоғалтқысы келмейтін, не лордтар кедей тектен шыққан Уоллеске бағынғылары келмеген лордтар рақымшылық шарттарымен күресуден бас тартып, бірқатар жеңілдіктер мен артықшылықтарға кепілдік бере отырып, Эдуард I-мен («Ирвиндегі капитуляция» деп аталатын) ымыралы келісім жасасты. |
|||
Уоллес Мореймен бірігу үшін солтүстікке қарай беттеді және 1297 жылдың тамызда онымен бірікті. Осы уақытқа дейін [[Форт (өзен)|Форт]] өзенінен солтүстікке қарай барлық Шотландия бүлікшілердің қолында болды, тек [[Данди]] бекінісі ағылшындардың бақылауда қалды, бірақ Уоллес пен де Морейдың қоршауында болды. Ағылшын билеушінің өкілі Хью Крессингем мен Суррей графы (Спотсмур жеңімпазы), Джон Де Вареннаның басшылығымен 10 мыңға жуық әскер оларға қарсы келе жатқанын естіп, Уоллес пен де Морей Дандидің қоршауын қала тұрғындарына тапсырып, өздері [[Стерлинг сарайы|Стерлинг сарайына]] жақын Форт өзенінің жағасындағы жоғарғы төбеде орналасты. |
|||
== Стерлинг түбіндегі шайқас және оның салдары == |
|||
19:34, 2018 ж. қазанның 7 кезіндегі нұсқа
| Уильям Уоллес | |
| шотл. Uilleam Uallas ағыл. William Wallace | |
 | |
| Туған күні | |
|---|---|
| Туған жері | |
| Қайтыс болған күні | |
| Қайтыс болған жері |
Смитфилд, Фэррингтон-Визаут, Лондондық Сити, Үлкен Лондон, Англия |
| Азаматтығы | |
| Әкесі |
Малкольм Уоллес |
| Анасы |
Маргарет Кроуфорд (?) |
.svg){kind=small}
Сэр Уильям Уоллес (шотл. Uilleam Uallas, ағыл. William Wallace; 3 сәуір 1270, Пейсли — 23 тамыз 1305, Лондон) — шотландық рыцарь, Англиядан тәуелсіздік үшін соғысқа қатысқан қолбасшылардың бірі. 1297-1298 жылдары Шотландия Сақшысы (регент). Шотландияда патриот және ұлттық батыр ретінде құрметке ие болды.
1297 жылға қарай Шотландиядағы жағдай
1290 жылы Норвегиялық Қыз королева Маргарита қайтыс болғаннан кейін Шотландияда Мак Альпин әулетінің тікелей желісі тоқталды. Елдің тағына тоқталған әулетпен жақын туысқандығы бар бірнеше кандидатты, соның ішінде Джон Баллиол мен Роберт Брюстың (болашақ патшаның атасы) талаптары ұсынылды. Талқылау Джон Баллиолдың пайдасына шешкен Англия королі Эдуард I-нің назарына жеткізілді және 1292 жылы 30 қарашада Баллиол Шотландия патшасы болып тағайындалды. Қолдаудың ризалығын білдіруіне орай жаңа король Иоанн I Англияның Шотландияға ықпалын мойындады.
Дегенмен, ағылшындардың озбырлығы Иоанн I-ні Франция және Норвегиямен одақ құрып, оларға қарсы шығуға әкелді. 1296 жылы Эдуард I, Брюстердің партиясының қолдауымен, Шотландияға басып кірді. 27 сәуірде оның қолы шотландық әскерді Спотсмур түбіндегі шайқаста жеңіп, бүкіл елді оңай басып алды. Иоанн I-ні тұтқынға алынды, тақтан бас тартып, Тауэрге орналастырылды, сосын Францияға жер аударылды. Вассалдық сюзерен құқықтарына қатысудан бас тартқан Эдуард I өзін Шотландия королі деп жариялады, нәтижесінде ел тәуелсіздігін жоғалтты. Шотландия бекінісіне ағылшын гарнизондары енгізілді, жергілікті дінбасылар ағылшынға ауыстырылды. Алайда келесі 1297 жылы елде бірнеше жерлерде ағылшындық оккупацияға қарсы көтерілістер басталды. Солтүстікте Эндрю де Морей, батыста және орталықта Уильям Уоллес басқарды.
Уоллестің алғашқы жылдары
Уильям Уоллес болашақ шотланд патшаларының әулиетінен шыққан лорд Джеймс Стюарттың вассалы болған шағын шотланд рыцарі сэр Малькольм Уоллестің кенже ұлы. Басқа нұсқа бойынша Уильям Уоллес маңызды шотланд аристократы Аллан Уоллестің кенже ұлы болды.
Оның алғашқы жылдары туралы мәліметтер сақталмаған. Әдетте, ол Ренфруширдегі Элдерсли ауылында дүниеге келген деп есептейді, бірақ соңғы кездері ол Эйрширдегі Эллерслиден шыққан деген нұсқасы шықты. Сондай-ақ, ол Пейсли монастырінде латын тілін оқып, сосын Дандидегі грамматикалық мектебінде оқыған деп есептейді. Көтерілістің басында Уоллесдің әскери тәжірибесі болғаны және өткен жылдардағы жорықтарда садақшы ретінде қызмет еткен деп болжайды. Аңызға сәйкес, ол ағылшынды өлтіргені үшін жастық шағында-ақ заңнан тыс болды (нұсқалар сәйкес келмейді, бір нұсқа бойынша Ирвин өзенінде ағылшын сарбаздарын өлтірді, ал екінші нұсқа бойынша Уильям мен оның отбасын қорлаған ағылшын билеушісі Дандидің ұлын өлтірді). Бір кездері Уоллес жасырынды.
Көтерілістің басталуы
1297 жылы мамырда Уоллес жақтастарымен Ланарк шерифі, Уильям Гезльригті өлтірді. Бұл көктем айларындағы антиағылшындық қимылдарындарын жасағандардың бірі болды, бірақ ол Шотландия Тәуелсіздігі үшін Бірінші соғыстың бастаушысы болды. Гезльригті өлтіргеннен кейін Уоллес жазбаша дереккөздер беттерінде пайда болады. Оған дейінгі құжаттарда айтылмайды, бірақ кейінгі автор Соқыр Гарри жазылған аңызына сәйкес Уоллес жасырын Ланарға барып жүрген әйелінің, Мэрион Брейдфьюиттың (сэр Хью де Брэйдфьюиттың қызы, Ламингтонның мұрагері) кегін қайтарғанын айтады үшін кек , ол жасырынып, Ланарға барады. Сол кезде олардың қызы болды. Соқыр Гарридің әңгімесіне сәйкес, Уоллестің Ланарктағы сапарларының бірінде әйелі екеуін мазақ қылған ағылшын сарбаздарымен қақтығысып қалды. Уоллес Мэрионның үйіне шегініп, сол жерден жоғалып кетті, бірақ шериф Мэрионды өлтірді, Уоллес бұны жасырынған жерінен көрді. Біраз уақыттан кейін Уоллес түнде Ланаркқа шабуыл жасап, шерифті және 50-ге жуық адамды өлтіріп, бірнеше ғимараттарды өртеп жіберді. Шерифтің денесін бөлшектеп-кесіп тастады.
Ланарктың шерифын өлтіргеннен кейін Уоллес ағылшын гарнизондарына қарсы белсенді іс-қимылдар жасайды, оның жасағы тез өсіп, оған басқа да көтерілісшілер жасағы қосылады. Уоллеске қосылған бірінші ақсүйек Дуглас лорды, Уильям Харди болды. Олар бірге Скун аббаттығына шабуыл ұйымдастырып, онда ағылшындардың қазынасын тартып алып, юстициардың қашуын мәжбүр еткізді. Дугласты жазалау үшін, Эдуард I Роберт Брюсты (болашақ патшаны) жіберді, бірақ ол қарсыласы Баллиолдың реставрация туының астында болғанына қарамастан, қозғалысқа қосылды.
Уоллес орталық және батыс Шотландияда әрекет еткенде, Эндрю де Морей солтүстікте қозғалыстың жетекшісі болды, ал оңтүстікте көтерілісті Шотландияның Жоғарғы стюарды, Джеймс, Глазго епископы, Роберт Уишарт және Роберт Брюс сияқты көшбасшылардың басшылығымен алдыға қозғалды. Шынында да, бұл соңғы қозғалыс тұрақсыз болды: 9 шілдеде Ирвин көлінде Генри Персидің ағылшын әскерімен шотландық ақсүйектердің әскері (жас Брюс, Уильям Дуглас және басқалар қолбасшылығымен) кездесті, бірақ не Англиядан мүлкін жоғалтқысы келмейтін, не лордтар кедей тектен шыққан Уоллеске бағынғылары келмеген лордтар рақымшылық шарттарымен күресуден бас тартып, бірқатар жеңілдіктер мен артықшылықтарға кепілдік бере отырып, Эдуард I-мен («Ирвиндегі капитуляция» деп аталатын) ымыралы келісім жасасты.
Уоллес Мореймен бірігу үшін солтүстікке қарай беттеді және 1297 жылдың тамызда онымен бірікті. Осы уақытқа дейін Форт өзенінен солтүстікке қарай барлық Шотландия бүлікшілердің қолында болды, тек Данди бекінісі ағылшындардың бақылауда қалды, бірақ Уоллес пен де Морейдың қоршауында болды. Ағылшын билеушінің өкілі Хью Крессингем мен Суррей графы (Спотсмур жеңімпазы), Джон Де Вареннаның басшылығымен 10 мыңға жуық әскер оларға қарсы келе жатқанын естіп, Уоллес пен де Морей Дандидің қоршауын қала тұрғындарына тапсырып, өздері Стерлинг сарайына жақын Форт өзенінің жағасындағы жоғарғы төбеде орналасты.