Ата: Нұсқалар арасындағы айырмашылық
Өңдеу түйіні жоқ |
Өңдеу түйіні жоқ |
||
1-жол: | 1-жол: | ||
'''Ата ''' — туыстық қатынасты білдіретін атау. |
'''Ата ''' — туыстық қатынасты білдіретін атау. |
||
# әкенің әкесі немесе ағасы; |
|||
# ерлі-зайыптылардың қайын әкесі (қ. [[Қайын ата]]); |
|||
# қадірлі [[қарт]]. Кіші ұрпақ үшін ол әрдайым А. дәрежесінде болады; |
|||
# адамдардың [[туыс]]тық, қандастық жігі; |
|||
# [[ру]] тармақтары; |
|||
# Ежелгі, байырғы деген сөздердің баламасы (Ата мекен, ата кәсіп). |
|||
'''“ата” ''' — көне түркі дәуірлерінде әрі қолбасы, әрі елбасы болған кісілер есіміне жанама қосылатын атау. “Ата” сөзі тіркескен қасиетті орындардың бәрі де сондай адамдардың аттарымен байланысты болып келеді. “А.” — осындай жерді, мекенді киелі рухқа теңеуден шыққан. Демек, ол — ұран тектес сөз. Бұл, әсіресе, ежелден аталар рухына — аруаққа сыйынған түркі қауымдарына тән нәрсе. “А.” — көне замандарда ру, тайпа иелігіндегі белгілі-бір аймақ, өңір болса, бертін келе туған жер, Отан ұғымдарының баламасына айналған. Ол еліміздің, мемлекеттілігіміздің негізі. Аумалы-төкпелі заманда империялық отаршыл және кеңестік қызыл саясат салдарынан шетке ауып кеткен қандас бауырлар Қазақстанның егемендік алуына орай өз А-не қайтып оралуда. |
'''“ата” ''' — көне [[түркі]] дәуірлерінде әрі қолбасы, әрі елбасы болған кісілер есіміне жанама қосылатын атау. “Ата” сөзі тіркескен қасиетті орындардың бәрі де сондай адамдардың аттарымен байланысты болып келеді. “А.” — осындай жерді, мекенді киелі рухқа теңеуден шыққан. Демек, ол — ұран тектес сөз. Бұл, әсіресе, ежелден аталар рухына — аруаққа сыйынған түркі қауымдарына тән нәрсе. “А.” — көне замандарда ру, тайпа иелігіндегі белгілі-бір аймақ, өңір болса, бертін келе туған жер, Отан ұғымдарының баламасына айналған. Ол еліміздің, мемлекеттілігіміздің негізі. Аумалы-төкпелі заманда империялық отаршыл және кеңестік қызыл саясат салдарынан шетке ауып кеткен қандас бауырлар Қазақстанның егемендік алуына орай өз А-не қайтып оралуда. |
||
{{Суретсіз мақала}} |
{{Суретсіз мақала}} |
||
[[Санат: |
[[Санат:Түркі мәдениеті]] |
||
[[Санат:Қазақ мәдениеті]] |
10:47, 2011 ж. желтоқсанның 14 кезіндегі нұсқа
Ата — туыстық қатынасты білдіретін атау.
- әкенің әкесі немесе ағасы;
- ерлі-зайыптылардың қайын әкесі (қ. Қайын ата);
- қадірлі қарт. Кіші ұрпақ үшін ол әрдайым А. дәрежесінде болады;
- адамдардың туыстық, қандастық жігі;
- ру тармақтары;
- Ежелгі, байырғы деген сөздердің баламасы (Ата мекен, ата кәсіп).
“ата” — көне түркі дәуірлерінде әрі қолбасы, әрі елбасы болған кісілер есіміне жанама қосылатын атау. “Ата” сөзі тіркескен қасиетті орындардың бәрі де сондай адамдардың аттарымен байланысты болып келеді. “А.” — осындай жерді, мекенді киелі рухқа теңеуден шыққан. Демек, ол — ұран тектес сөз. Бұл, әсіресе, ежелден аталар рухына — аруаққа сыйынған түркі қауымдарына тән нәрсе. “А.” — көне замандарда ру, тайпа иелігіндегі белгілі-бір аймақ, өңір болса, бертін келе туған жер, Отан ұғымдарының баламасына айналған. Ол еліміздің, мемлекеттілігіміздің негізі. Аумалы-төкпелі заманда империялық отаршыл және кеңестік қызыл саясат салдарынан шетке ауып кеткен қандас бауырлар Қазақстанның егемендік алуына орай өз А-не қайтып оралуда.
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|