Аль Пачино

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Аль Пачино
ағылш. Al Pacino
Сурет
Аль Пачино 2014 жылы, Торонто
Жалпы мағлұмат
Туған кездегі есімі

Альфредо Джеймс Пачино

Туған күні

25 сәуір 1940 (1940-04-25) (83 жас)

Туған жері

Бронкс, Нью-Йорк, АҚШ

Азаматтығы

 АҚШ

Мамандығы

актер, режиссёр, сценарийші, кинопродюсер

Белсенді жылдары

1968қазіргі уақытқа шейін

Марапаттары

BAFTA (1975)
Тони (1969, 1977)
Оскар (1992)
Алтын арыстан (1994)
Алтын глобус (1974, 1993, 2001, 2004, 2010)
Эмми (2004, 2010)

IMDb

ID 0000199

Альфредо Джеймс «Аль» Пачино (ағылш. Alfredo James (Al) Pacino; 25 сәуір 1940(19400425), Нью-Йорк, АҚШ) — америкалық кино және театр актері, режиссер.

Гангстерлерді ойнауы арқылы атақты, соның ішінде "Майкл Корлеоне", «Өкіл әке» трилогиясында, Тони Монтана Лицо со шрамом киносында, Альфонсо "Big Boy" Каприз "Дик Трэйси" киносында және Путь Карлито фильміндегі Карлито Бриганте рөльдерін атап өтсе болады. Сонымен бiрге ол заңның аржағы бойындағы полицияның офицерi, детектив және қорғаушы рольдерімен көзге түскен. 1992 жылы "Запах женщины" фильміндегі Франк Слэйд рөлі оған "Оскар" алып берді, оның алдында 7 рет Оскар номинацияларына ұсынған.

Аль Пачино кинода 1969 жылы «Я, Натали» фильмінде ойнап, дебютін жасайды. Ол маңызды емес екінші дәрежедегі роль ойнайды. 1971 жылы екінші фильмге түседі, бірақ бұл жолы «Паника в Нидл-Парке» драмасында басты кейіпкер ролінде ойнайды. Бұл фильмнің түсірілімі кезінде актерда Коппола байқап, «Өкіл әке» фильміндегі Майкл Корлеоне ролін ойнауға шақырады.

Кинодағы керемет мансабынан басқа, Аль Пачино таңбалы жақсы театр актері болып табылады. 1977 жылы абыройлы театрлық марапат “Тони” –мен марапатталды. Одан басқа, көптеген басқа марапаттар иегері болып табылады, оның ішінде Америка киномәдениет институтының марапаты бар. Аль Пачино Эллен Бёрстинмен бірге Нью-Йорктегі актерлік студияны басқарады.

Аль Пачино ешқақан үйленген емес, бірақ көптеген актрисалармен романтикалық қатынаста болған, қазіргі уақытта 3 баланың әкесі.

Өмірбаяны[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Аль Пачино 1940 жылдың 25 сәуірінде Нью-Йорктегі Манхэттенде орналасқан Шығыс Гарлемде туылады. Роза және Сальваторе Пачино италоамерикандықтар жанұясында туылады, балаға 2 жыл болғанда ата-аналары ажырасып кетеді.[1][2]. Одан кейін анасымен бірге Онтүстік Бронкстегі зоопарк ауданына көшіп кетеді, ол жерде атасы мен апасы Кейт және и Джеймс Джерарди тұратын. Олар кезінде Сицилиядағы Корлеоне деген аймақтан қоныс аударған. Әкесі колифорниялық қала Ковинаға көшіп кетеді, ол жерде ресторатор және сақтандырушы болып жұмыс істейді.

Аль Пачино әйгілі Нью-Йорк атқарушы мәдениет Жоғарғы мектебіне түседі (ағылш. Fiorello H. LaGuardia High School[1]). Жас кезінде, «Сони», достары оны солай атаған, кәсіпкер бейсболшы болуды армандаған. Бірақ сол кезде, достары арасында оның тағы бір лақап аты пайда болады – Актер.[3].

Оқу Альфредоға қызық болмай, ол ағылшыннан басқа сабақтарын нашар тапсырады. 17 жасында мектептен қуылады. Анасы бұл жағдайға разы болмай, екеуі ұрысып, Альфредо үйін тастап кетеді. Ол аз төленетін жұмыстарда істейді, соның ішінде : официант, жинаушы, хатшы, шабарман; тапқан қаражатын актерлік оқуын жалғастыру үшін қажет төлемге арнайды. 9 жамасында темекі шегуді бастайды, ал 13 жасында спиртті сусындарды татып, кішкене дозада марихуана қолданатын. Бірақ ешқашан қатты есіртке қолданбайтын, өйткені оның екі жақын досы дозаны артық қабылдағаннан қайтыс болады. Аль Пачино кедей және криминалды ауданда өседі, сондықтан көбінесе төбелес бастаушысы өзі болады.[1][4].

Кинодағы мансабы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Басы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Актерлік студияға түскен сон Аль Пачино өзінің бірінші эпизодты рольдерін ала бастайды. Бірақ бұл рольдер манызсыз және төлемсіз болатын. Бірінші жақсы ұсыныстар Аль Пачиноға тек сахнадағы жақсы ойынынан кейін келе бастайды. Аль Пачиноның кинодағы дебюті 1969 жылғы «Я, Натали» фильмінде өтті, оның партнері Патти Дьюк болады. 1970 жылы «Creative Management Associates» актерлік агенттігімен келісім шартқа қол қояды.

1970 жылдар[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Бірінші үлкен ролі Аль Пачино 1971 жылы Джерри Шацбергтің «Паника в Нидл-Парке» фильміндегі нашақор ролі болады. Осыдан кейін оны Фрэнсис Форд Коппола байқап, «Өкіл әке» жаңа фильміндегі Майкла Корлеоне роліне шақырады. Коппола басқа барлық үміткерлерден бас тартты, олардың ішінде Роберт де Ниро, Мартин Шин, Джеймс Каан, Роберт Редфорд және Уоррен Битти болған. Киностудияның бастықтары бұл жаңалықты естіп, шошып келеді, олардың ойларынша Аль Пачино дәрежесі бұл рольге сәйкес келмейтін. Нәтижесінде сол ролі үшін бірінше рет Оскар марапытына номинацияға түседі, бірақ неге екінші пландағы үздік еркее ролі үшін номинацияға түскеніне түсінбей, церемонияға бойкот жариялайды. Бірінші пландағы үздік еркек роліне, фильмде аз түскен Марлон Брандо номинацияға түседі. Статуэтканы бұл жолы Аль Пачино алмайды, өз кезегінде МАрлон Брандода церемониға бармайды, бірақ ол өз номинациясында ұтады.

1973 жылы тағы да Шацберг фильмінде ойнайды, бұл жолы "Пугало" атты фильміндегі оның серігі әйгілі Джин Хэкмен болады. Сол жылы Пачино “Серпико” фильмінде басты рольде ойнайды, бұл фильм шыңайы оқиға туралы түсірілген. Нью-Йорктық полицей Фрэнк Серпико жүйеге қарсы күресіп, өз қатарластары арасында коррупцияланған жұмысшыларды табуға тырысады.

1974 жылы Аль Пачино Крестный отец 2 фильмінде тағы да Майкла Корлеоне ролінде ойнайды. Бұл фильм “Оскар” алған ең бірінші сиквел ретінде таңымал. Аль Пачиноның өзі үшінші рет номинацияға түседі, бірақ марапаталмайды.

Фильмография[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. a b c Биография Аль Пачино Мұрағатталған 19 шілденің 2011 жылы.
  2. : Al Pacino. The Biography Channel. Басты дереккөзінен мұрағатталған 24 тамыз 2011.
  3. Grobel Lawrence Al Pacino: The Authorized Biography — UK: Simon & Schuster, 2006. — ISBN 0743294971.
  4. Альфредо Джеймс Пачино

Сыртқы сілтемелер[өңдеу | қайнарын өңдеу]