Ащы от

Ащы от - құрамында күшті әсер ететін минералдық заттары мол, ащы, кермек дәмі бар, мал аңсап жейтін шөптердің ерекше түрлері. Ащы отқа қазақтар баялық, жусан, ермен, қарабатқыл, қызылша, кекіре, итсигек, усойқы, ақ мия, ақбас, бұйырғын, қоянот, жуа, қымыздық, сексеуіл, қара барқын, қара сораң, жантақ, күйреуік, жыңғыл, тал, жиде, тораңғы, торғаш оты, балық көз, кекіре, ала бота, боз бота, жалмаңқұлақ, бозды бас, кекпек, шыртылдақ, шытыр, қызғалдақ, теріскен, дүзген, ақ бас, текесақал, бөргек, шайыр, шағыр, құрғақ сияқты өсімдіктерді жатқызған. Ащы оттар негізінен шөлейіт, шөлді жерлерде көп еседі. Өсімдіктер әлемінің жергілікті жағдайына сай жантақ, жеңгел, жусан сияқты ащы от өскен жайылымды түйе түлігі ұнатады. Қой және жылқы ащы отты өрісте жайылса қоң жинап, семіреді. «Жылқың болса суға сал, сиыр болса шымға сал, қой мен түйеңді құмға сал» деген қағида әр малдың қандай жайылымды қалайтындығын меңзейді.