Бала тілеу

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Бала тілеу - перзентсіз ата-ананың, бала көтере алмай жүрген әйелдің әулие, қасиетті адамның зиратының басына барып, тілеуханаға түнеп, мал сойып, құдайы таратып, бала тілеп, мінәжат ету рәсімі.

Дәстүрлі қазақ қоғамында әйелдер Бибәтимаға жалбарынып: «Пірім, бибі Бәтима, өзің қолдай гөр, сақтай гөр» деп сыйынады. Бибі Бәтима Мұхаммед (с.ғ.с.) пайғамбардың қызы, халық ұғымында қысылғанда жәрдем, қиналғанда көмек берер әулие адам.

Қазақтың халық ауыз әдебиеті үлгілерінде, оның ішінде байырғы эпостық жырларда ата-анасының осындай әулие-әнбиелердің басына мал атап, қорасанға қой атап, сыйынып жалбарынудың нәтижесінде ел қорғаны болған батырлардың, еңселі ерлердің дүниеге келгендігі баяндалады. Бала сұраушы әйел жақсы нышанды түс көрсе ниеті қабыл болады деп ырымдайды. Қызылорда облысындағы экспедициялық ізденіс барысында төмендегідей мәліметті кездестірдік. Жаңақорған ауданындағы Қорасан ата бейітінің басында түнеген бір әйелдің түсінде сақалды, ақ киімді шал келіп үстіне құндыз шапан жауып кеткен. Көп ұзамай, бір ұлды, бір қызды болып, үй-іші берекеге толған деседі.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақтың этнографиялық категориялар, ұғымдар мен атауларының дәстүрлі жүйесі. Энциклопедия. - Алматы: DPS, 2011. - ISBN 978-601-7026-17-2