Зират
Зират — қайтыс болған адамдардың мүрдесі жерленетін орын. Орал қаласы бойынша қазіргі кезде олар христиаңдар (славян) және мұсылмандар (қазақ және татар) 3-ы болып бөлінеді. Ет комбинаты маңында мұсылмандар оның жанында еврейлер орналасқан.Христиандар ескі және жаңа болып екіге бөлінеді. Ескі 19 ғ-дың 2-жартысында православтық қорым ретінде пайда болған. Осы ғасырдың соңында Спасск-Преображен шіркеуінің 3-ы ашылған. Ол тас жол вокзалы қасында, қаланың ескі бөлігінде орналасты. Мұнда Орал госпиталінде қайтыс болған 2-дүние жүзі соғыс құрбандары жерленген. Жаңа христиандық православтық 20 ғасырдың 70-жылдары ашылды. Ол Зачаганск кенті маңынан орын алған. Ең ежелгі қорым Оралдың мұсылмандар 1925 жылы мұнда Саратовтың ғылымиң археологиялық экспедициясы қазба жұмыстарын жүргізіп, көне бұйымдар тапқан. 19 ғасырдың 70-жылдарына дейін мұны жергілікті тұрғындар «татар зираты» атаған. 19 ғасырдың 2-жартысында қалада еврейлер пайда болды. Мұнда иудаизм дәстүрі бойынша Оралдағы еврей ұлтының өкілдері жерленген. Қазақ мұсылман 20 ғасырдың 30-жылдары пайда болды. Бастапқыда «Ет комбинат поселкесі зираты» атанды.Оған мүрде соңғы рет 60-жылдары жерленді.[1]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Батыс Қазақстан облысы.Энциклопедия—Алматы:«Арыс»баспасы,2002 ISBN 9965-607-02-8
![]() | Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
![]() |
Бұл — тұлға туралы мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |