Бас (айрық)
Көрініс
Бас сөзі келесі мәндерге ие болуы мүмкін:
- Бас — адам мен айуан денесінің көз, мұрын, ауыз, құлақ, ми орналасқан мүшесі.
- Шөптің, ағаштың түрлі өсімдіктердің ең жоғары жағы, төбесі, ұшы.
- Таудың, қырдың, мұнараның т.б. нәрселердің төбесі, биік жері, ең үсті. Тағы қараңыз: шың.
- Өзеннің, бұлақтың басталған жері, жоғарғы жағы. Тағы қараңыз: бастау.
- Таяқтың т.б. сондай нәрселердің жуандау, жұмырлау жағы.
- Балтаның, пышақтың, шоттың т.б. саймандардың жүзі бар жағы (Ұзын сапты айбалтаның басы асыл құрыштан істеліпті).
- Бір нәрсенің айналасы, қасы (Жалқауға от басы айшылық жер).
- Кісінің жеке дара өзі, адам (Басы аманның малы түгел).
- Сан мөлшерімен есептегендегі дана.
- Атқаратын қызметі жағынан жоғары, басқару ісін жүргізуші (бас инженер, бас дәрігер, бас би).
- Негізгі, ең үлкен (Азаттық қозғалыстың бас жауы).
- Бір нәрсенің бастамасы, алғашқы кезі (Істің басы байлы болса, аяғы сайлы болар).[1]
- Бас — ер адамның ең төменгі дауысы.
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі. I том — Алматы, 1959.