Бұрылыстағы арын шығыны

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Бұрылыстағы арын шығыны - сұйықтықтың ағын арнасы кенет бүрылғанда ағын өзгеріске ұшырап, құйынды аймақ қалыптасуына байланысты болатын арын шығыны. Ағын бүрылғаннан кейін біразға дейін бұрынғы бағытымен ағады да, оның ағыншасы ішкі бетінің бұрылу бұрышынан ең шеткі (периферия) шегіне лықсып құйындау аймағын түзеді. Ішкі ағын доғасында аздаған құйындау аумағы болуы мүмкін. Бұл ағыстағы ағын өзғерісі құйындану аймағына айналады. Осы құбылысқа байланысты арын шығыны пайда болады. Арын шығынын мына әмбебап формуламен анықтайды:

hc = ξ*ν2÷2g

мұндағы ξ — жергілікті кедергілер коэффициенті, ν — ағынның орташа жылдамдығы; g — еркін құлау үдеуі. Жергілікті кедергілер коэффициентін — диаметріне, доғалану радиусына және құбырдың бұрылу бұрышына байланысты анықтайды. Құбырдың кенеттен бұрылуы кезіндегі кедергілер коэффициентін мына формуламен табады:

x= ξ90°(1- cosα)

мұндағы ξ90° — 90° бұрышпен кенеттен бұрылу кезіндегі кедергілер коэффициенті. Табылған һа мәнін жергілікті кедергілер коэффициентіне қоя отырып арын шығынын анықтайды.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі. Су шарушылығы. – Алматы, «Мектеп» баспасы, 2002 жыл.