Жеке тұлғаның автономдылығы

Жеке тұлғаның автономдылығы - жеке тұлғаның өзімен-өзі болуы, өз позициясын өзі анықтауға қабілеттілігі. Адам мінез-құлығының жалпыға бірдей принципі ретіндегі жеке тұлғаның автономдылығын Мартин Лютер жария етті, ал И.Кант теориялық зерттеді («Автономдық этика»). Жеке тұлғаның автономдылығын Кант жеке тұлғаның сыртқы ықпалдардан тәуелсіз, олардан еркін болуымен емес, керісінше жеке тұлғаның жалпы адамзаттың принциптерге - шартсыз талаптарға - берілуімен байланыстырады. Өзінің автономдығын сезіну индивидке қалай болса солай кұрылған өткінші әлеуметтік құрылымдардан, өкімет билігінің үстемдігінен еркін болуға, әлеуметтік тұрақсыздық пен тоталитарлық репрессиялар жағдайында өз өзіне ие болуын жоғалтпауға мүмкіндік береді. Жеке тұлғаның автономдылығы оның жоғары психикалық қасиетімен - руханилығымен байланысты. Жеке түлғаның автономдылығы - бұл оның аморальдық түрткілерден, бірсәттілік мәртебеден, саяси әбігерліліктен тәуелсіздігі, еркіндігі.