Карбонат түзілу

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Карбонат түзілу - мұхит, теңіз және көл түптеріндегі шөгінділер (тұнбалар) құрамында карбонаггардың түзілуі. Бұл процестің ең көп тараған түрлері — биогендік және хемогендік карбонаттардың түзілуі.

Карбонат түзілуінің сындарлы терендігі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Мұхит суы терендіктерінің шартты деңгейі. Бұл деңгейден тереңірек аудандарда түзілген пелагиадаық шөгінділер құрамында карбонатты тау жыныстары болмайды. Бұл құбылыс аталған ортаның физикалық-химиялық ерекшеліктерімен (қысым мөлшері, судың температурасы, СО, мөлшері және т.б.), сол сияқты карбонаттардың түзілу және еру мүмкіндіктерінің өзара қатынас мөлшерінің өзіндік көрсеткішімен түсіндіріледі. Тынық мұхит алабында бұл деңгей 4000-5100 м, Үнді мұхитында 4500—5100 м, ал Атлант мұхитында 3650— 6000 м тереңдіктер аралығында.

Карбонат шөгінділер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Негізінен (немесе 30%-дан артық) карбонат минералдардан (кальцит, арагонит, доломит, кейде т.б.) тұрады; биогендік, хемогендік және сынықты түрлерге бөлінеді.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Геология— Алматы: "Мектеп" баспасы", 2003.ӀSВN 5-7667-8188-1 ӀSВN 9965-16-512-2