Костас Варналис

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Костас Варналис (гр. Κώστας Βάρναλης; 26 ақпан 1884, Бургас, Болгария — 16 желтоқсан 1974, Афина) —грек жазушысы және қоғам қайраткері. Болгарияда грек етікшісі Яннакос Бубустың отбасында туған. Пловдивта мектеп пен педагогикалық училищені бітірген соң, Афина университетіне философия факультетіне түседі.[1]

1909 жылы бітірген соң гимназияда мұғалім, кейін мектеп директоры болады. 1918 жылы мемлекеттік стипендияны алады да, 1919-1921 жылдарда Парижде болып Сорбоннада филология және эстетика дәрістерін тыңдайды.

Алғашқы кітабы – «Соты» (гр. Κηρήθρες) өлеңдер жинағы 1905 жылы студент болған кезінде жарыққа шығады. 1919-1922 жылдары грек-түрік соғысында гректердің жеңілісі, Ресейдегі көтеріліс оқиғалар және Парижде Ромен Роллан мен АнриБарбюспен танысуы оның көзқарасын өзгертуге септігін тигізеді.

  • «Паломник» («Ο Προσκυνητής», 1919),
  • «Свет, который жжёт» («ΤοΦώς που καίει», 1922 ж.)
  • «Рабы в осаде» («ΣκλάβοιΠολιορκημένοι», 1927)
  • «Свободныймир» («Ελεύθεροςκόσμος», 1965),
  • «Гнев народа» («Οργή λαού», опубликованная посмертно в 1975).
  • «Соломос без метафизики» («ΟΣολωμόςχωρίςμεταφυσική», 1925),
  • «Эстетика — критика» («ΑισθητικάΚριτικά», 1958)
  • «Аттал III» («ΆτταλοςοΤρίτος», 1972)

Өзінің көзқарасы үшін жазушы қуғынға ұшырады: 1925 жылы мұғалімдік жұмысынан шығарылды, 1935 жылы айдауға кетеді. 1934 жылы КСРО-ға шақырылып, кеңес жазушыларының алғашқы съездіне қатысады. 1959 жылы «За укрепление мира международами» атты Халықаралық Ленин сыйлығымен марапатталады.

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%92%D0%B0%D1%80%D0%BD%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D1%81,_%D0%9A%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%81