Луи Арагон
Луи Арагон (3.10.1887, Париж — 10.6.1982, сонда) — француз жазушысы.
Лицейде, кейін Париж медициналық институтында оқыған (1915). Бірінші Дүниежүзілік соғысқа қатысқан (1917). 20-жылдары дадаизм, сюрреализм ықпалында болды. Алғашқы өлеңдерінде өзі өмір сүрген қоғамды сынап, оны өзгертуді армандады. Шығармалары 1917 жылдан жариялана бастады.
- “Фейерверк” (1920),
- ' “Ура, Орал!” (1934),
- '“Жүректегі қанжар” (1934),
- '“Эльзаның жанары” (1942),
- '“Паноптикум” (1943),
- '“Француз шапағы” (1945) өлең жинақтары, көптеген поэмалары
- “Қызыл майдан”,
- '“Аяқталмаған роман”,
- '“Эльзаға”,
- '“Ақындар”,
- '“Эльзаның Мәжнүні”,
- '“Париж шаруасы” (1926),
- '“Нақты әлем” романдар топтамасы (1-6 т., 1949 — 51),
- '“Шынымен күйреу” (1958),
- '“Бланш немесе Ұмыту” (1967),
- '“Театр-роман” т.б. романдары, сондай-ақ, көптеген әңгімелер, публицистік шығармалар жинағы жарық көрген.
Жазушының эстет. позициясы “Нақты дүние” романдар топтамасынан айқын көрініс тапты. “Кеңес әдебиеті” кітабында (1955) Абай, М.Әуезов, С.Мұқанов сияқты қазақ ақын-жазушыларының шығармашылығына жоғары баға берді. Соның ішінде, М.Әуезовтің “Абай” романын 20 ғасырдың ең үздік туындыларының бірі деп таныды.[1]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Мұхтар Әуезов энциклопедиясы — Алматы, «Атамұра» баспасы, 2011 жыл. ISBN 978-601-282-175-8
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|