Назаролла Жүндібайұлы

АҒАШАЯҚ СЕРІ (шын аты-жөні Назаролла Жүндібайұлы; 1818, бұрынғы Семей губерниясы, Өскемен уезді, Делбегетей болысы, Сапақ ауылы — 1898, қазіргі Шығыс Қазақстан облысы, Жарма ауданы, Саттық қыстағы) – әнші, ақын, желаяқ-өнерпаз, сал-сері, балуан, батыр. Найман ішінде Матай руының Құдас бұтағынан шыққан.

Жастайынан қолына домбыра ұстап, өлең айтқан, серілік құрған. 18 жасында әнші, ақын, сері, балуан деген атаққа ие болды. Екі бақанмен аттылы адаммен жарысқа түсуі оны ел ішінде АҒАШАЯҚ атандырады. АҒАШАЯҚ алақанымен аузын қақпақылдай отырып, түрлі аң-құстың әуеніне салған, осыған қоса бет-әлпетін құбылтып, неше алуан күлдіргі ойындар көрсеткен. “Беташар”, “Билерге”, “Баласы Жүндібайдың атым Назар” т.б. мысқыл өлеңдерінде әділетсіз атқамінерлерді шенесе, “Атандым өзім Назар Ағашаяқ”, “Жарқылдадым жас күнде”, “Кәрілік” секілді өлеңдерінде көңіл күйін, өмірден көріп-түйгенін тақпақ, нақыл сөздер арқылы білдіреді. Оның “Қара жорға”, “Ау, жаным, Жәнікей-ау”, “Сары өзен” әндері ел ішіне кең тараған. АҒАШАЯҚ өлеңдері Қазақстан Республикасы Ғылым Академиясының Әдебиет және өнер институтының қолазбалар орталығында сақтаулы.