Қатысушы:Көбеева Әйгерім/зертхана

Энни Кенни
Annie Kenney
Энни Кенни 1909 ж.
Туған күні	13 қыркүйек 1879 (1879-09-13)
Туған жері	Спирнгхед, Олдхэм, Англия
Қайтыс болған күні	9 шілде 1953 (1953-07-09) (73 жас)
Қайтыс болған жері	Хитчин, Хартфордшир, Англия
Азаматтығы	Ұлыбритания
Ұлты	Британдық
Қызметі	Саяси қызмет және кәсіподақ қозғалысы

Энни Кенни (ағылш. Annie Kenney; 13 қыркүйек 1879 - 9 шілде 1953) — ағылшын жұмысшы суфражисты және социалистік феминист. Әйелдер қоғамдық-саяси одағының жетекші қайраткерлерінің бірі. Минни Балдокпен бірге Лондондағы алғашқы филиалын құрушы. 1905 жылы Эдуард Грейдің Кенниден жауап алу барысында: Кристабел Панхурстпен бірге Манчестердегі либералдар митингісінде наразылық әрекеттерін көрсеткендері анықталып, қамауға алынған болатын. Осы әрекеттерінен кейін ол қоғам мен баспасөз назарын өзіне аударды. Бұл оқиға Ұлыбританияда әйелдердің сайлау құқығы үшін күрестің жаңа кезеңінің, жауынгерлік тактиканы қолдану арқылы бастады деп есептеді. Энни Эммелин Питик Лоуренс, баронесса Питик Лоуренс, Мэри Блатуэйт, Клара Кодд, Адела Панхурст және Кристабел Панхурстпен жақын араласқан.

Өмірбаяны

Кенни Олдхэм қаласы, Саддлуорт округі, Спрингхедте қарапайым жұмысшы отбасында дүниеге келген. Оның ата-анасы Хоратио Нельсон Кенни және Энн Вудд. Бала саны алғашында он екі болған, сәбилік шағынан аман алған он бір баланың ішінде Энни төртінші қызы. Сара (Нелль), Джесси, Дженни, Алиса және Киттиді қосқанда жеті әпкесі болды. Оның ата-анасы балаларының кітап оқуын, пікірталас өткізіп, қоғамдық өмірге белсенділік танытқандарын құптаған. Оның үш әпкесі мұғалім, ал ағасы кәсіпкерлікпен айналысқан. Ағасы Роулэнд Кенни «Daily Herald» газетінің алғашқы редакторы болды (1912).

Энни 10 жасында мақта зауытында жарты күндік жұмыста, ал 13 жасында мектепке барумен қатар, сол уақыттардан бастап толық күндізгі жұмыста істей бастады. Жұмысына таңғы алтыдан бастап 12 сағаттық жұмыс ауысымы кірді. Ол тоқымашының көмекшісі ретінде немесе «жіп иіретін тоқыма машиналарында» жұмыс істеді. Жұмысының бір бөлігі айналмалы орамаларды баптау және жүннің жіптері үзілген жағдайда оларды күту болды; осындай операциялардың бірінде айналмалы орамамен жұмыс істеу барысында, бір саусағынан айырылады. Мұнымен қоса Кенни диірменде 15 жыл жұмыс атқарған. Кәсіподақ қызметіне қатысып қана қоймай, өзін-өзі тұлға ретінде жетілдіріп отырған. Роберт Блатчфордтың «Clarion» басылымы оның өзінің әріптестері арасында әдебиетті зерттеуіне ықпал еткен. Шіркеуге ұдайы барып жүрген Кенни, жергілікті хорда да ән шырқаған.

1905 жылы анасы қайтыс болған кезде, Кенни, алты бауыры және әкесімен бірге Олдхэмдегі Редгрейв 71-де тұрды.

Белсенділігі

Кенни 1905 жылдың қаңтарында анасы Эннның 53 жасында мезгілсіз қайтыс болғанынан кейін, Әйелдер әлеуметтік-саяси одағындағы (WSPU) белсенді қызметтерге араласу бойынша шешім қабылдайды. Бұл шешіміне бірден-бір түрткі болған: әпкесі Джессимен бірге Олдхэм Кларион вокалды клубындағы Тереза Биллингтон-Грейг пен Кристабель Панхерсттің жігерлі сөздері. Кенни сол кезде Биллингтонның сөздерін «суық логика мен парасаттың балғасы» деп атады, онымен қоса ол Кристабельдің ұнамды қасиеттері бар екендігін де мойындайды. Біршама уақытта, оны бір аптадан кейінгі анасымен (Эммелин Панкхерст) кездесуге шақырады. Мұны күту барысында Кенни өзінің «бұған дейін қалай өмір сүргенін түсінбей;... тіпті, жәй ғана, тамақтана алмай;... инстинктивті түрде үлкен өзгерістер күтіп тұрғанын сезді». Осының барлығы оның көпшілік алдында сөйлеуге үйренуге және әйелдердің сайлау құқығы туралы парақшалар жинау үшін жасалынатын апта сайынғы сапарларға алып келді. Кенни мен оның әпкесі Джесси парақшаларды Олдхэмдегі фабрикаларда жұмыс істейтін әйелдерге таратқан. Кенни Манчестердегі көпшілікке еңбек құқығы, жұмыссыздық және әйелдердің дауыс беруге құқығы бар екендігі жөнінде түсіндіріп берді. 1905 жылы қазан айында Манчестердегі Еркін сауда залында болған либералдық митинг кезінде Кенни мен Кристабел Панкхерст: Уинстон Черчилль мен сэр Эдвард Грейдің қатысқан саяси кездесуінде «Либералды үкімет әйелдерге дауыс береді ме?»- деп айқайлап,кездесудің жалғасуына тосқауыл жасап, үзіп тастайды. Осы әрекетінен кейін «Әйелдер үшін дауыс беріңіз» деген плакатты ашып, жанжал шығарғандары үшін оларды митингтен шығарып, наразылық танытқандары үшін қамауға алды; Панкхерст полиция қызметкеріне түкіргені үшін, техникалық шабуыл жасады деген айыппен тұтқынға алынды (бірақ ол кейінірек бұл «инфляцияға» ұқсас құрғақ сілекей деп жазды). Кенни наразылық акциясына қатысқаны үшін үш тәулікке қамалады; жалпы алғанда ол, 13 рет түрмеге жабылған.

Адела Панкхерст (тұрған) және Кенни, 1909 жылы Эммелин Панхерст отырғызған ағаштың жанында бейнеленген.

Эммелин Панкхерст өзінің өмірбаянында «бұл бұрын-соңды Англияда немесе басқа жерде болып көрмеген науқанның басы болды ... біз көптеген кездесулерді тоқтаттық ... бізді аяусыз лақтырып та тастады, және қорлады да. Ауыр соққыдан жарақат алып; жараланғандар да болды.

Кенни мен Минни Болдок 1906 жылы Каннинг Таунда Лондондағы алғашқы WPSU филиалын құрып, Каннинг Таунның Қоғамдық ғимаратында кездесулер өткізді. Сол жылдың маусым айында Кенни, Аделаида Найт және Сбарборо ханым сол кездегі қаржы министрі Г.Г.Асквиттен аудитория жинамақ әрекеті кезінде қамауға алынды. Алты апта түрмеде отыру немесе бір жыл бойы науқаннан бас тарту туралы таңдау ұсынысына, Кенни көпшілікпен бірге түрмеге баруды таңдады. Кенниді барлық іске асырылып жатқан науқан кезінде, бүкіл ел бойынша жұмыс істейтін әйелдердің жиналыстарына, соның ішінде Патриция Вудлок пен Элис Моррисси ұйымдастырған Ливерпульдегі көше митингтерінде, бір апта бойы өткізілген науқанына қатысуға шақырған.

1912 жылы Кенни WSPU-ның орынбасары болды. Сонымен қатар филиалдың аға басшылығының құрамына кірді. 1913 жылы Кенни Флора Драммондпен бірге WSPU өкілдері атынан шығып, жетекші саясаткерлерлердің бірі Дэвид Ллойд Джордж және сэр Эдуард Греймен кездесу ұйымдастырды. Кездесу-олардың өзінің жұмысшы табының атынан шыққан әйелдер болғандығы шартымен ұйымдастырылды. Олар алда оларды күтетін ауыр еңбекақысы мен еңбек жағдайларының болу мүмкіндігін ескертті. Дегенменде дауыс беру әйелдерге статус-квоға демократиялық тұрғыдан қарсы тұруға мүмкіндік береді деген үміттің бар екенін де түсіндірді. Лестерден келген Элис Хокинс өзінің ер әріптестерінің: ерлерді таныстырып, әйелдердің дәл сол кезде ескерілмей қалатындығы жөнінде де айтып өтті.

«Мысық пен тышқан» заңына қарсы постер

Басқа да наразылық әрекеттеріне қатысқан және бірнеше рет күштеп тамақтандырылған Кенни билікке қарсы тұрудан тайсалмаған. 1913 жылғы «Тұтқындар туралы» заңда суфражисттер мысықтар мен тышқандар туралы заңның әділетсіздігін атап өтті. Сотталушылар (әсіресе аштық ереуілдерінен немесе мәжбүрлеп тамақтанудан) белгілі бір мерзім ішінде денсаулығы айыққанша, лицензия бойынша түрмеден босатылған.

Агнес Харбен мен оның күйеуінен өзге қолдаушылар, Кеннимен бірге басқа да тұтқындарды Ньюландта, Шалфонт-Сент-Питерде орналасқан өздерінің саяжайларында сауыққанға дейін болуды ұсынады. 1914 жылы қаңтар айында The Times басылымының хабарлауынша, Найтсбридж Таун Холлда өткен, WSPU бас хатшысы Нора Дакр Фокстың төрағалығымен жүзеге асырылған кездесуге түрмеден жаңа шыққан Кенни өзінің әлсіз денсаулығына қарамастан қатысқан:

Мисс Кенни кездесуге жедел жәрдем көлігімен әкелінді; оны жиналысқа зембілмен көтеріп, ағаш тұғырларға орналастырды. Кенни оң қолын көтеріп, орамалын бұлғап, көрпесін жапқан күйінде, көрермендерге қарап қимылсыз жатты. Кейінірек оның "Мысықтар мен тышқандар туралы заң" бойынша лицензиясы сатылымға шығарылды. Миссис Дакр Фокс, адамдардың сатылымға 15 фунт стерлинг ұсынғандығы, содан кейін 20 фунт стерлинг, кейіннен бағаның, тіпті, 25 фунт стерлингке дейін көтерілгендігін және сол бағамен сатылғандығын мәлімдеді. Көп ұзамай Мисс Кенни қайтадан жедел жәрдем көлігіне жеткізілді. Сол жерде детективтер де болды. Дегенмен, олар Мисс Кенни лицензиясының мерзімі аяқталғандықтан, оны қайта қамауға алу әрекеті жасалмады.

Кенниді WSPU одағы, ашаршылықтағы "Ерлігі үшін" медальмен марапаттады.

1914 жылы Бірінші дүниежүзілік соғыстың басталуымен Эммелин Панкхерст суфражисттік содырлықты тоқтатуға және дәстүрлі түрде ер адамдардың ісі болып саналатын, әскери жұмыстарға белсенді түрде қатысуға шақырды, басты себеп- көпшілік ерлердің сол кездегі майдан алаңында болмағандығы. Бұл 1915 жылы 16 сәуірде қайта жалғасын тапқан «Суфражисттер» беттерінде орын алды, «соғысушы суфражисттер үшін- Кайзермен күресу, әйелдердің сайлау құқығына қатысуына қарсы үкіметтермен күрескеннен гөрі мың есе артық». 1915 жылдың күзінде Кенни Эммелин Панхерст, Флора Драммонд, Нора Дакр Фокс және Грейс Роумен бірге Оңтүстік Уэльске, Мидлендке және Клайдесидке кәсіподақтарды әскери жұмысты қолдауға шақыру мақсатында экскурсия мен лекциялық турда болды. Кенни өз хабарын Франция мен АҚШ-қа дейін жеткізе алды.

Жеке өмірі

Энни суфражисттер қозғалысындағы әйелдермен жақын достық қарым-қатынаста болған, Кристабел Панхерст пен Кенни әуесқойлар болған деседі. Ол және Кристабель екеуі Саркке бірге демалуға барған және кейбір дереккөздер олардың қарым-қатынасы романтикалық емес, рухани-платондық болған деп болжайды. Сол уақыттарда, Энни Блатуэйттар отбасымен жақын араласқан. Ол "Бүркіт үйіне" (Орлиный дом) жиі келетін болған. Блатуэйттар сыйлықтар мен сағаттарға ақша төлеген, сонымен қатар Кеннидің және оның бауырларының медициналық және стоматологиялық төлемдерін де төлеп отырды. Мэри Блатуэйт өзінің күнделігінде Кеннидің, Блатуэйттердің, Бүркіт үйінде тұрған кезінде, онымен бірге жатқан әйелдер туралы жазып өткен. Бірден-бір себеп Блатуэйттың романтикалық қызғанышы. Ол сондағы қысқа мерзімдегі он сүйіктісін атап өтті. Мэридің айтуынша, ол Клара Коддпен және Адела Панхерстпен бірге төсек бөліскен.

Кенни Джеймс Тейлорге (1893-1977) тұрмысқа шыққан, 1918 жылы 30-дан асқан әйелдер дауыстары жеңгеннен кейін, Хертфордширдегі Летвортқа қоныстанды. 1921 жылы ұлдары Уорвик Кенни Тейлор дүниеге келеді. 1953 жылғы шілде айында, 73 жастағы Кенни, 9 қыркүйекте Летчворттегі Листер ауруханасында қант диабетінен қайтыс болады. Оның жерлеу рәсімі розикрустардың ғұрыптарына сәйкес жасалынды, күлін Сэдлворт Мурдағы отбасысы төкті.

Өлімнен кейінгі мойындау

1999 жылы Олдхэм Кеңесі 1892 жылы Кенни жұмысын бастаған, Олдхэм маңындағы Лис қаласы, Лис Брук Миллде Кеннидің құрметіне көк тақта орнатылады. 2018 жылдың 14 желтоқсанында Ескі қаланың алдында, Олдхэмдегі холда орналасқан, қоғамдық жазылым арқылы қаржыландырылған мүсін ашылды.

Оның аты-жөні мен суреті (сонымен қатар әйелдердің сайлау құқығын қолдаған басқа да 58 адам) 2018 жылы Лондонның Парламент алаңында Миллисент Фацеттің мүсінінің іргетасында қашалған.