Ұра

Ұра — жерден қазылған қарапайым астық сақтау орны. Қазақстан аумағында ұра жасау қола дәуірінен бері орын алғандығын археологиялық зерттеулер нақты көрсетіп отыр. Ерте ортағасырлық жазба ескерткіштері де ұраны көптеген түркі халықтарының ежелден бері пайдаланғанын көрсетеді. Қазақтың егінші жатақтары жылма-жыл бірнеше ұра қазып отырған. Дәстүрлі қазақ қоғамында ұралар көбінесе үй, қырман төңірегіндегі су баспайтын құрғақтау жерлерден немесе шаруашылық жайлардан қазылған. Ұраның ауыз жағы тар және дөңгелек, ал түбі мен бүйірі кеңдеу етіп қазылды, сондай-ақ төрт бұрыштысы да болады. Астықтың көктеп, қызып, көгеріп, шіріп бүлінбеуі үшін қазылған ұра мен көмілетін астық кептіріледі, ұраның түбі мен қабырғасына құрғақ сабан салынады, құйылған астықтың беті де сабанмен қымтап жабылып, судан қорғау амалдары жасалынады. Ұра астық сақтау орындары мен құралдары жетілмеген және жетіспеген кездерде көп қолданылды, кейде сыртқы жаулардан астықты жасыру үшін де қажет болған.

Сілтемелер

"Қазақ Энциклопедиясы", 9 том