Әкімшілік-аумақтық бөлініс

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Әкімшілік-аумақтық бөлініс – мемлекеттің аумақтық ұйымдастырылу жүйесі. Оның негізінде үкімет пен басқару органдары құрылып, тиісті жұмыстар атқарады. Қазақстан Республикасында Әкімшілік-аумақтық бөлініс облыстық, қалалық, аудандық, округтік бірліктерден тұрады.

Әдетте елдерде әкімшілік бөліністің бірнеше деңгейі бар. Бірінші деңгейдегі әкімшілік бірліктердің жалпы атаулары: штаттар, провинциялар, жерлер, өлкелер, облыстар, губернаторлықтар, кантондар, префектуралар, өңірлер, департаменттер, әмірліктер және т. б. олар өз кезегінде көбінесе округтер, комаркалар, аудандар, аймақтар, уездер сияқты атаулармен белгілі кішігірім әкімшілік бірліктерге бөлінеді. Олар әрі қарай ең кіші әкімшілік-аумақтық бірліктерді құрайтын муниципалитеттерге, қауымдастықтарға, ұлыстарға, гминдерге немесе коммуналарға бөлінеді.

ӘАБ жиынтығы әр деңгей аумақты басқарудың, салық жинаудың және басқа да мемлекеттік функциялардың белгілі бір құрылымдық міндеттеріне жауап беретін жүйені құрайды.

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]