Әндіжан уезі
| Уез | |
| Әндіжан уезі | |
| Әкімшілігі | |
|---|---|
| Ел | |
| Кіреді | |
| Уездік қаласы | |
| Тарихы мен географиясы | |
| Құрылған уақыты |
1876 |
| Таратылған уақыты |
1924 |
| Жер аумағы |
120 356 км² |
| Тұрғындары | |
| Тұрғыны |
360 267 адам (1897) |
Әндіжан уезі — Түркістан генерал-губернаторлығындағы Ферғана облысының әкімшілік-аумақтық бірлігі. Әкімшілік орталығы – Әндіжан қаласы.
Тарихы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Уез 1876 жылы Қоқан хандығы Ресей империясына қосылып, Ферғана облысының негізі қаланғаннан кейін құрылды.
Географиясы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Әндіжан уезі Ферғана облысының шығысында орналасты.
Солтүстік-шығысында уез Семей облысымен шектесті. Ферғана жотасы олардың арасындағы шекара болды.
Әкімшілік бөлінісі[өңдеу | қайнарын өңдеу]
1897 жылы уезде 20 болыс болды[1]:
- Алтынкөл;
- Арабан;
- Айым;
- Базарқорған;
- Балықшы;
- Жалалабат;
- Қарасу;
- Қорғантепе;
- Құршабат;
- Қоқан-Қыстақ;
- Кеңкөл-Қарағыр;
- Маңғыр;
- Майлы-Есбакент;
- Нарын;
- Наукент;
- Сусамыр;
- Өзген;
- Хакент;
- Хакөлабат
- Жарбасы.
Тұрғындары[өңдеу | қайнарын өңдеу]
1900 жылы уез тұрғындарының саны 351 187 адамды құрады. Халқы сарттардан, қыпшақтардан, қырғыздардан және аздаған орыстардан құралды.
Экономикасы[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Уезде ауыл шаруашылығы дамыған болды. Бидай, арпа, күріш, тары, дурра, мақта егілді. Жібек шаруашылығы, бау-бақша және көкөніс өсіру маңызды болды.
Мал шаруашылығы нашар дамыды.
Салыстырмалы түрде ірі өнеркәсіп ең алдымен 1900 жылы 93 зауытта өндірілген мақта тазалауға бағытталды. Қалған өнеркәсіптік кәсіпорындар майдагерлік қолөнер сипатында болды.
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ для статистического описания Ферганской области: результаты поземельно-податных работ. Вып. 1. Андижанский уезд, 1897 г.. Басты дереккөзінен мұрағатталған 4 наурыз 2016.(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 16 шілде 2019.