Деполяризация

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Деполяризация - жасушаның физиологиялық тыныштық күйіндегі, оның цитоплазмасы мен жасушаның сыртқы сұйықтығы арасындағы потенциалдар айырымының төмендеуі, яғни тыныштық потенциалының төмендеуі. Пассивті деполяризация мембрана арқылы әлсіз шыға беріс бағыттағы, (анод - ішінде, катод - сыртында) электр тоғының өту кезінде пайда болады, және мембрананың иондық енудін өзгерістерін туғызбайды. Белсенді деполяризация мембрананың Na+ иондарыны өткізгіштігі жоғарлағанда немесе оның К+ иондарына өткізгіштіп төмендегенде туындайды. Әрекет потенциалы пайда болған жағдайда, натрийлік өткізгіштігін жоғары болуымен байланысты белсенді деполяризация, регенеративті сипаттқа айналады: деполяризация натрийлік өткізгіштікті жоғарлатады да, ал ол өз кезегінде деполяризация өсуіне әкеп соғады және т.б. Мембрананың ұзақ деполяризация натрийлік каналдар белсендігінің төмендеуіне әкеледі және есесіне, жасуша, (талшықтың) қозуынын төмендеуіне немесе жоғалуына әкелетін калийлік өткізгіштік артады.[1]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Биология / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ. 2007. - 1028 б. ISBN 9965-08-286-3