Азотты негіздер

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Азотты негіздер — пиримидин мен пурин негізіндегі гетероциклді қосылыстар, нуклеин қышқылдарының құрамына кіреді. Оларға аденин (A), гуанин (G), цитозин (C), тимин (T) және урацил (U) жатады. Алдыңғы үшеуі ДНҚ құрамында да, РНҚ құрамында да бар, тимин мен урацил бір-біріне химиялық құрылысы жағынан ұқсас, бірақ тимин тек ДНҚ-да, ал урацил тек РНҚ-да кездеседі.

Азотты негіздерге рибоза немесе дезоксирибоза атомы қосылғанда нуклеозидтер түзіледі. Ал нуклеозидтерге фосфатты топ қосылса, нуклеотидтер пайда болады. Бұлар ДНҚ мен РНҚ молекулаларын құрайды. Олардың құрамында бола тұра азотты негіздер әртүрлі реакцияларға түсе алады.

Азотты
негіздер

Аденин

Гуанин

Тимин

Цитозин

Урацил
Нуклеозид
Аденозин
A

Гуанозин
G

Тимидин
T

Цитидин
C

Уридин
U

Ғалымдар табиғатта кездесетін азотты негіздерден басқа бірнеше жасанды азотты негіздерді де синтездей алады.[1]

Тағы қараңыз[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Yorke Zhang, Jerod L. Ptacin, Emil C. Fischer, Hans R. Aerni, Carolina E. Caffaro A semi-synthetic organism that stores and retrieves increased genetic information 644–647 беттер. Nature (2017-11). doi:10.1038/nature24659. Басты дереккөзінен мұрағатталған 25 қыркүйек 2019.