Венсан Ориоль
| Венсан Жюль Ориоль Vincent Jules Auriol | |||
 Қате өрнек: Таныс емес сөз «px»
| |||
| Лауазымы | |||
|---|---|---|---|
| |||
| 16 қаңтар 1947 жылы — 16 қаңтар 1954 жылы | |||
| Ізашары | Альбер Лебрен, Леон Блюм | ||
| Ізбасары | Рене Коти | ||
| |||
| 16 қаңтар 1947 жылы — 16 қаңтар 1954 жылы | |||
| Ізашары | Филипп Петен | ||
| Ізбасары | Рене Коти | ||
| Өмірбаяны | |||
| Дүниеге келуі | 27 тамыз 1884 Франция | ||
| Қайтыс болуы | 1 қаңтар 1966 (81 жас) Париж, Франция | ||
| Әкесі | Жан Антуан Ориоль | ||
| Анасы | Анжелика Дюран | ||
| Жұбайы | Мишель Ориоль (1896-1979) | ||
| Балалары | ұлы Поль (1918) | ||
өңдеу  |
|||
Венсан Жюль Орио́ль (фр. Vincent Jules Auriol) (27 тамыз 1884 жылы, Ревель, Жоғарғы Гаронна депортаменті, — 1 қаңтар 1966 жылы, Париж) — Франция президенті (Төртінші республика, 1947—1954), Екінші дүниежүзілік соғыстан кейінгі бірінші.
Биография
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Ет өндіруші отбасыда туған.Заңгер білімін алды. СОғысқа дейін белсенді социалистік басшы болды, Тулуза әкімі болды (31 жылдары сайланды), сосын екі елдің Леона Блюма министірі болды. 1942—1943 жылдары Ориоль Франция көтерілісіне қатысқан, сосын Лондонға қашты және сөйтіп генерал де Голляның орнын басты. Франция тәуелсіздігін алғаннан кейін; 1946 жылы Франция ООН қауіпсіздік кеңесі болды.
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Орысша уикипедия