Күйіну

Күйіну – адамның бойын қайғы-қасірет жаулап алып уайымдауы. Ызаланып, назаланады. Ауыр қайғыны бастан кешіруде оның бойын ауыр сезім билеп, қайғы-қасірет кешеді.

Шығармалардан үзінді

«Есей өзінің би білмегенін үлкен кеміс көріп күйінді (Ә.Нұрпейісов)».

«Күйініш күйдіргендей жердің жүзін,

қиналып тоқтата алмай әркім өзін,

Ілініп қаралы күн қара тулар,

Әкетті бойды билеп ауыр сезім (Халық өлеңі)».

Нәтижесі

Күйіну адамның ақыл-ойын сезім билеп қайғы-қасіретті басынан кешіруде стрестік күйге ұшырайды. Бұл орайда адам күйіп-пісіп, іс-әрекетінде ретсіз қимыл-қозғалыстар жасап, жан дүниесінде зорлану, қиналу сияқты жағдайларға ұшырайды. Ақылды сезім билеп, қайғырушылық пен өкініштілік күйлерді басынан кешіреді. Уайым-қайғыға беріліп, адам бойын үмітсіздік билейді.

Жеңу жолдары

Адам мұндай ауыр жағдайды жеңу үшін бойындағы күш-қуатын, ерік-жігерін шыңдап ауыр жағдайдан сергудің жолын іздестіруі қажет. Табандылық пен ұстамдылық көрсетіп, өзінің сезімімен еркін билеуге барынша машықтануы пайдалы болмақ. Адам өз күш-жігеріне сенсе ғана барлық қиындықтарды жеңе алады. Сондықтан еш қиындықдардан мойымай, алда тек тек жақсылықтың болатынына сеніп, сол қиындықтарға да басқа көзқараспен қарау керек.