Күн өткенде
«Күн өткенде» (ағылш. A Day's Wait) — америкалық жазушы Эрнест Хемингуэй жазған әңгіме.
Туынды оның 1933 жылы шыққан «Жеңімпазға ешнәрсе тимейді» жинағында жарияланды.
Әңгіме тұмаурап қалған баланы күткен әкенің тілімен баяндалады.[1]
Желісі[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Америкада тоғыз жасар бір бала тұмау ұстап қалып, күнін төсекте өткізуге мәжбүр болады. Әкесі оған дәрігер шақырғанда, ол баланың температурасын өлшеп, 102 градус болғанын айтады және дәрісін береді. Баланың көңілі басылғаны сонша, ол әкесінің оқып берген пираттар туралы кітабын да елемей қояды. Әке болса өз істерімен сыртқа шығады. Оралғанда баласы сол қалпында жатыр. Ол баланың температурасын тағы өлшейді, еш өзгермегенін айтады және күйінуге себеп жоғын жеткізеді. Баласы келіседі, бірақ кенеттен өзінің өлуіне шейін қанша уақыт қалды деп сұрайды. Таң қалған әкесі осындай температурадан адам өлмейтінін айтады. Баласы болса, Францияда басқа бір баладан науқастың дене температурасы 44 градустан асқанда ол әлбетте өледі деп естігенін айтады. Көзі жеткен әкесі Фаренгейт пен Цельсий градустары арасындағы айырмашылықты баласына түсіндіреді. Сонда көңілі орнына түседі.
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
| ||||||||||||||||||
