Шал мен теңіз

	Шал мен теңіз
	The Old Man and the Sea
Жанр	повесть
Авторы	Эрнест Хемингуэй
Түпнұсқа тілі	ағылшын тілі
Жариялануы	1952 ж.
Баспагер	Charles Scribner's Sons
Аударма	1966 ж.

«Шал мен теңіз» — Эрнест Хемингуэйдың көзі тірісінде жарияланған соңғы елеулі шығармасы және оның ең танымал туындыларының бірі.

Бұл повесть үшін Хемингуэйге Пулитцер сыйлығы табысталды. Сондай-ақ Нобель сыйлығын беруге негіз болған шығармалардың бірі ретінде көрсетіледі.

Хикаятта Сантьяго есімді кубалық балықшының марлиндерді аулап жүргені баяндалады.

Автор осы бір шығарма арқылы жалғыздық психологиясы мен жалғыздық философиясы секілді күрделі ұғымдарға терең бойлауға күш салған. Бас кейіпкер жалғыздықта ғұмыр сүрген жан болса да, оның теңіздегі тағдыры оқырманын жалғыздықта қалдырмайды. Шеберлікпен өрілген шығарманың тұтас атмосферасы, қаһарман аурасы оқырманды үнемі рухтандырып, жігерлендіріп отырады.^[1]

Классикалық шығарманы қазақ тіліне Нығмет Ғабдуллин аударған.

Желісі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Шал үшін соңғы 84 күн бойы теңізге шығуы еш олжасыз өтіп бара жатады. Көршілердің көмекшіл баласы да әкесінің айтқанына еріп, енді басқа балықшылармен бірге жүр. Бірақ үмітін үзбеген шал 85-ші күні де өзінің жамау-жамау желкенін көтеріп теңізге шығады. Жағадан тым алыстап кеткен ол суда жүзіп өткен жартытонналық балықты көреді...