Николай Дмитриевич Каширин
Николай Дмитриевич Каширин (1888 жыл 4 ақпан, Орынбор губерниясы - 1938 жыл 14 маусым) - кеңес әскери қайраткері, Азамат соғысының батыры, Әскердің 2-рангілі қолбасшысы. 1918 жылдан КОКП мүшесі.
Өмірбаяны[өңдеу | қайнарын өңдеу]
1909 жылы Орынбор юнкерлер училищесін бітірді. 1912 жылы жас казактардың арасында үкіметке қарсы үгіт жүргізгені үшін Орынбор 5-казак полкінен қуылды. 1916 жылы жараланып, еліне оралды. 1917 жылы наурызда еңбеккер казактарды бастап, контрреволюциялық казак басшыларына қарсы күресті. 1918 жылы Верхнеуральскіде Дутов әскерлерімен күресу үшін ерікті казак отрядын ұйымдастырды. 1918 жылы шілдеде Южноуральск партизан отрядының бас командирі болып сайланды, жараланғаннан кейін бас қолбасшы В.К.Блюхердің көмекшісі болды. 1918 жылы қыркүйектен 4-Уральск дивизиясы бастығының орынбасары және бастығы. 1919 жылы Орынбор бекініс ауданының коменданты, Түркістан майданы 49-бекініс дивизиясының бастығы. 1920-1922 жылдары Орынбор-Торғай губерния атқару комитетінің төрағасы, Оңтүстік майданның 3-атты әскер корпусының командирі, Александр әскерлер тобының қолбасшысы. 1923-1925 жылдары 14-атқыштар корпусының және казактардың 1-атты әскер корпусының командирі. 1925-1931 жылдары бірнеше әскери округтар қолбасшысының көмекшісі, 1931-1937 жылдары Солтүстік Кавказ әскери округының қолбасшысы. 1934 жылдан КСРО әскери кеңесінің мүшесі. 1937 жылы жауынгерлік дайындық бас басқармасының бастығы болды.
Верхнеуральскіде оның құрметіне ескерткіш орнатылған.
Марапаттары[өңдеу | қайнарын өңдеу]
Бірінші дүниежүзілік соғыста 6 орденмен марапатталды. 2 рет Қызыл Ту орденімен марапатталды.[1]
Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]
- ↑ Қазақ Совет Энциклопедиясы, Алматы, 1974 ж., 5 том