Николай Михайлович Харитонов

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Николай Харитонов
орыс. Николай Харитонов
Николай Михайлович Харитонов
Харитонов, 2024 жыл
Лауазымы
Ту
Ту
 Мемлекеттік дума I–VIII-шақырылымдарының депутаты
Ту
Ту
11 қаңтар 1994 жылдан бері
Ту
Ту
 Мемлекеттік дума Қиыр Шығыс пен Арктиканы дамыту бойынша комитетінің төрағасы
Ту
Ту
21 желтоқсан 2011 жылдан бері
Ізашары лауазымы құрылды
Өмірбаяны
Партиясы Коммунистік партия (2008–)
Аграрлық партия (–2007)
Білімі 1) Жаңасібір ауыл шаруашылығы институты
2) Ресей Федерациясының Үкіметі жанындағы Ұлттық экономика академиясы
Ғылыми дәрежесі экономика ғылымдарының кандидаты
Дүниеге келуі 30 қазан 1948 (1948-10-30) (75 жас)
Резино, Усть-Тарка ауданы, Жаңасібір облысы, РКФСР, КСРО
Сайты харитоновкпрф.рф
Әскери қызметі
Атағы полковник
Марапаттары
Николай Харитонов Ортаққорда
өңдеу Үлгі құжаттамасын қараңыз

Николай Михайлович Харитонов (орыс. Николай Михайлович Харитонов; 30 қазан 1948 жыл, Жаңасібір облысы) — ресейлік саясаткер, 1994 жылдан бері Мемлекеттік думаның депутаты және 2011 жылдан бері оның Қиыр Шығыс пен Арктиканы дамыту бойынша комитетінің төрағасы.

Бұрын Аграрлық партияның мүшесі болып, кейін партияның Біртұтас Ресеймен жұмыс істегеніне наразылық көрсетіп, Коммунистік партияның құрамына кірген Харитонов 2004 жылғы және 2024 жылғы президенттік сайлауларға қатысып, 2-орынға жайғасқаны үшін белгілі.[1]

2004 жылғы сайлау[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Толық мақаласы: Ресейдегі президент сайлауы (2004)
Харитонов, 2000 жыл

Ресей Коммунистік партиясы Харитоновты 2004 жылы президентікке үміткер ретінде ұсынған еді.

Сол кезде кейбір бақылаушылар оны қоғамға белгісіз және харизмасы жоқ, әлсіз кандидат деп санады.[2][3] Ресейліктер оның кандидатурасына немқұрайлы қарады, не ол жайлы мүлдем бейхабар болды.[4] Оның сайлауалды слоганы «Туған жер мен халық қалауы үшін» болды және ол ленинизм идеологиясын жиі мақтап жатты.[3] Харитонов оған қоса 1991 жылы алынған кеңестік саясаткер Феликс Дзержинскийдің ескерткішін қайта орнатуды ұсынған.[3]

Харитоновты партия жетекшісі Геннадий Зюганов қызу қолдады. Харитоновтың көптеген жарнамаларында Зюгановтың сөйлегені көрсетілген. Зюганов бастапқыда партияның сайлаудың «демократиялық емес сипаты» деп санайтынына наразылық білдіру үшін сайлауға қатысудан бас тартуды қалағанымен, партияда болған келіспеушіліктен кейін Харитоновты қолдады.[3][2]

Путиннің лагері Харитоновтың кандидатурасы сайлаушылардың қатысуын арттыруға және Сергей Глазьевтің дауыс үлесін әлсіретуге көмектесу арқылы олардың ісіне пайда әкелді деп есептеді. Алдыңғы 2003 жылғы парламент сайлауы кезінде Коммунистік партия қызу оппозициялық жарнамалардың қоршауында болды. Алайда Путиннің сайлауалды науқаны оған платформа бермеуге тырысқандықтан, Харитонов осындай оппозициялық жарнамаларға қол жеткізе алмады. Үгіт науқаны кезінде Харитонов Путин сияқты сөйлеген сөздерін тікелей эфирде көрсетпесе, жарыстан шығамын деп қорқытты. Оның шағымдарынан кейін РТР телеарнасы 2004 жылғы 4 наурызда Харитоновтың Туладағы жақтастарына айтқан сөзін тікелей эфирде көрсетуге келісті.[3]

Сайлау нәтижесінде Харитонов жалпы дауыстың тек 13% жинап, екінші орын алып, жеңіліп қалды.

2024 жылғы сайлау[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Харитоновтың сайлауалды үгіті бар билборд, Қазан, 23 ақпан 2024
Толық мақаласы: Ресейдегі президент сайлауы (2024)

Харитонов 2024 жылы өтетін Ресей президенті сайлауында Путинді реваншқа шақыратынын мәлімдеді. Путиннің көптеген ішкі саясат жайлы шешімдеріне қарсы болғанымен, ол Ресейдің Украинаға басып кіруіне қарсы емес, сондықтан Ұлыбритания[5] мен Америка Құрама Штаттарының[6] санкциялар тізіміне енгізілген.

Ұсынылғаннан кейін көп ұзамай Харитонов сайлау науқаны кезінде қазіргі президент және ықтимал кандидат Владимир Путинді сынамайтынын мәлімдеді.[7]

Сайлаудың ресми нәтижелері бойынша ол 3,768,470 дауыс жинап (4.31%), соңғы, төртінші орынға жайғасты.[8]

Жеке өмірі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Харитонов аңшылықпен және спортпен айналысады (1994 жылы ол Дума футбол командасы ұйымдастырушыларының бірі болды).[9][10] 1972 жылдан бері ол Нина Харитоновамен тұрмыста және бұл некеден олардың төрт қызы бар.[11]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. ↑ Russia’s Putin hails victory in election criticised as illegitimate  (ағыл.). Әл-Жазира телеарнасы (17 March 2024). Тексерілді, 18 наурыз 2024.
  2. ↑ a b Hale, Henry E. RUSSIAN ELECTION WATCH  (ағыл.). Гарвард университеті (4 January 2004). Тексерілді, 3 ақпан 2024.
  3. ↑ a b c d e Hale, Henry E. RUSSIAN ELECTION WATCH  (ағыл.). Гарвард университеті (6 March 2004). Тексерілді, 3 ақпан 2024.
  4. ↑ Преснякова, Л. Н.Харитонов как кандидат в президенты  (орыс.). База данных ФОМ (5 февраля 2004). Тексерілді, 3 ақпан 2024.
  5. ↑ CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK  (ағыл.) (1 March 2024). Тексерілді, 2 наурыз 2024.
  6. ↑ U.S. Treasury Sanctions Russia’s Defense-Industrial Base, the Russian Duma and Its Members, and Sberbank CEO  (ағыл.) (24 March 2022). Тексерілді, 2 наурыз 2024.
  7. ↑ Харитонов заявил, что не будет критиковать Путина на выборах  (орыс.). ТАСС (23 декабря 2023). Тексерілді, 3 ақпан 2024.
  8. ↑ Подведены официальные итоги голосования на выборах президента  (орыс.). БЕЗ ФОРМАТА (21 марта 2024). Тексерілді, 8 сәуір 2024.
  9. ↑ Думские хоббиты  (орыс.). MKRU (29 сентября 2005). Мұрағат көшірмесі 10 маусымның 2021 Wayback Machine мұрағатында
  10. ↑ Ермаков, Артем Николай ХАРИТОНОВ: «Человек рождается, чтобы жить для других».  (орыс.). Русское поле (2003). Мұрағат көшірмесі 20 қыркүйектің 2020 Wayback Machine мұрағатында
  11. ↑ Любимая женщина агрария Харитонова  (орыс.). профиль: ежедневный журнал (21 мая 2007). Мұрағат көшірмесі 16 наурыздың 2021 Wayback Machine мұрағатында
«https://kk.wikipedia.org/w/index.php?title=Николай_Михайлович_Харитонов&oldid=3307952» бетінен алынған