Руслан Олексійович Стефанчук

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Руслан Олексійович Стефанчук
укр. Руслан Олексійович Стефанчук
Руслан Олексійович Стефанчук
Стефанчук 2022 жылы
Лауазымы
Ту
Ту
Верховна Рада төрағасы
Ту
Ту
8 қазан 2021 жылдан бері
Президент Володимир Зеленський
Премьер-Министр Денис Шмигаль
Ізашары Дмитро Разумков
Ту
Ту
Верховна Рада төрағасының Бірінші Орынбасары
Ту
Ту
29 тамыз 2019 — 8 қазан 2021
Ізашары Ірина Геращенко
Ізбасары Олександр Корнієнко
Төрағасы Дмитро Разумков
Ту
Ту
Украина президентінің Верховна рададағы өкілі
Ту
Ту
21 мамыр 2019 — 7 қазан 2021
Президент Володимир Зеленьский
Өмірбаяны
Партиясы Халықтың қызметшісі
Білімі 1) Хмельницьк менеджмент және заң университеті
2) Хмельницьк ұлттық университеті (укр.)
Ғылыми дәрежесі заң ғылымдарының докторы, профессор
Мамандығы құқықтанушы
Дүниеге келуі 29 қараша 1975 (1975-11-29) (48 жас)
Тернополь, Тернополь облысы, Украин КСР, КСРО
Руслан Олексійович Стефанчук Ортаққорда

Руслан Олексійович Стефанчук (укр. Руслан Олексійович Стефанчук; 29 қазан 1975 жыл, Тернопіль, Украин КСР) — украиналық саяси қайраткер, құқықтанушы, заң ғылымдарының докторы, профессор, 2021 жылдан бері Верховна Рада төрағасы.[1]

Стефанчук 2019 жылғы Украина парламенті сайлауында «Халық қызметшісі» партиясының мүшесі (партиялық тізімде 2-орын) ретінде Украина парламентіне сайланды.[2] Парламентке сайланғалы бері және төрағалығына дейін Стефанчук Украина президентінің Верховна рададағы өкілі (2019–2021), Верховна Рада төрағасының Бірінші Орынбасары (2019–2021) қызметтерінде болған.

Өмірбаяны[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Руслан Стефанчук 29 қазан күні, 1975 жылы Тернопіль қаласында, медицина студенттерінің отбасында дүниеге келді. 1997 жылы Хмельницьк аймақтық басқару және құқық институтын «құқықтану» мамандығы бойынша және 1999 жылы Подолье технологиялық университетін (укр.) (өнеркәсіп секторын басқару) үздік бітірді.

2007–2012 жылдары Верховна Рада депутаты Анатолій Матвієнконың (укр.) көмекшісі болды.[3]

Стефанчук - Украина Ұлттық заң ғылымдары академиясының корреспондент-мүшесі, Украинаның еңбек сіңірген ғылым және техника қайраткері (2017).[4]

Стефанчук — Володимир Зеленськийдың 2019 жылғы сайлауалды бағдарламасы авторларының бірі.[5] Зеленскьийдың сайлауалды бағдарламасының нәтижесінде ол 2-айналымында 73% дауыс жинап, Украина президенті болып сайланды.[6]

Зеленський президент ретінде Стефанчукты 21 мамыр күні Украина президентінің Верховна Рададағы өкілі болып тағайындады.[7] Ол қызметін 2021 жылдың 7 қазанына дейін жалғастырды.[8]

2019 жылғы парламент сайлауы нәтижесінде ол «Халықтың қызметшісі» партиясы атынан депутат болып сайланды.[2] Оның інісі Микола Стефанчук (укр.) та партия атынан депутат сайланған еді.[2]

2019 жылдың 29 тамызында Стефанчук Верховна Рада төрағасының бірінші орынбасары болып сайланды.[9] Оған халық депутаттарының 330-ы дауыс берген.[9]

2021 жылдың 7 қазанында Верховна Рада Дмитро Разумковты парламент төрағасы қызметінен босатуға дауыс берді. Келесі күні Стефанчук парламент төрағасы болып сайланды, оның тағайындалуын депутаттың 261-і қолдады.[10]

«Право України» («Украина заңы») гәзеті Редакциялық Кеңесінің төрағасы.[11]

Жеке өмірі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Стефанчуктың екі баласы бар: ұлы Олесь және қызы Злата. Олар заңгер мамандығы бойынша білім алуда, ұлы Украинада, қызы Аустрияның Вена қаласында. Қызы 6 тілде еркін сөйлейді.[12]

Сын[өңдеу | қайнарын өңдеу]

«Чесно» қозғалысының мәліметі бойынша, Стефанчуктың Киевте үйі жоқ, ол қайын енесінен пәтер жалдағаны үшін бюджеттен өтемақы алады. Стефанчук өтемақы ретінде алынған қаражатты қайтарғанын мәлімдеді.[13]

Ғылыми дәрежелері және атақтары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • заң ғылымдарының кандидаты (2000);
  • доцент (2003-2019);
  • заң ғылымдарының докторы (2008);
  • профессор (2008 жылдан бері);
  • Украина Ұлттық заң ғылымдары академиясының корреспондент мүшесі (2009 жылдан бері);
  • Украина Ұлттық заң ғылымдары академиясының белсенді мүшесі (академик, 2020 жылдан бері).

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Новим спікером став Стефанчук: шлях від КВН до голови Верховної Ради  (укр.). BBC Україна (8 қараша 2021). Тексерілді, 30 шілде 2023.
  2. a b c РУДЕНКО, Сергій Велика рідня-2019. Хто кому кум, брат, син і донька у новій Верховній Раді  (укр.). Еспресо ТВ (30 шілде 2019). Тексерілді, 30 шілде 2023.
  3. Посіпаки Стефанчук Руслан Олексійович Wayback Machine мұрағатында
  4. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ №398/2017 Про відзначення державними нагородами України з нагоди 26-ї річниці підтвердження всеукраїнським референдумом Акта проголошення незалежності України 1 грудня 1991 року  (укр.). Украина президентінің ресми сайты. Тексерілді, 30 шілде 2023.
  5. Zelenskyi presents his team two days before election  (укр.). censor.net (19 сәуір 2019). Тексерілді, 30 шілде 2023.
  6. Украиндағы сайлау нәтижесі: Зеленский Порошенкодан үш есе көп дауыс жинады  (қаз.). Азаттық радиосы (26 сәуір 2019). Тексерілді, 31 шілде 2023.
  7. Ruslan Stefanchuk has been appointed as president’s representative in the Verkhovna Rada of Ukraine  (ағыл.). Укрінформ (22 May 2019). Тексерілді, 31 шілде 2023.
  8. Zelensky dismisses Stefanchuk from duties of presidential rep in parliament  (ағыл.). interfax-Ukraine (7 October 2021). Тексерілді, 31 шілде 2023.
  9. a b Стефанчука избрали первым вице-спикером Рады  (орыс.). РБК-УКРАЇНА (29 апреля 2019). Тексерілді, 31 шілде 2023.
  10. Председателем Верховной рады Украины стал Руслан Стефанчук  (орыс.). Азаттық радиосы (8 октября 2021). Тексерілді, 31 шілде 2023.
  11. Головний Редактор - Право України  (укр.). Тексерілді, 30 шілде 2023.
  12. Спікер Стефанчук розповів, де навчаються його діти і скільки платить за їхню освіту  (укр.). ГЛАВКОМ (10 қазан 2021). Тексерілді, 31 шілде 2023.
  13. Стефанчук каже, що повернув компенсацію за оренду квартири тещі  (укр.). Українська правда (28 маусым 2020). Тексерілді, 31 шілде 2023.