Сейілда Икрамұлы Байшақов
Сейілда Байшақов | ||||||||||||||||||||||
Жалпы мағлұмат | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Туған күні | ||||||||||||||||||||||
Туған жері | ||||||||||||||||||||||
Қайтыс болған күні | ||||||||||||||||||||||
Азаматтығы | ||||||||||||||||||||||
Позиция | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Сейілда Икрамұлы Байшақов — қазақ футболшысы, қорғаушы, 1950 жылы 28 тамызда Жамбыл қаласында туған. Қазақ. Әкесі — Байшақов Икрам Берікбайұлы, марқұм, ҰОС қатысқан, жүк тиеушілер бригадирі болған. Анасы — Байшақова Нархан, зейнеткер, сауда саласында жұмыс істеген.
Дулат тайпасының Жаныс руынан.[1]
Мансабы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1968 жылы "Энергетик" футболшысы атанды. 1969 жылы Қазақ КСР чемпионатында тұңғыш рет алаңға шықты, 28 сәуірде "Тракторға" қарсы кездесуге қатысты.
1971 жылы "Қайратқа" ауысты. 27 наурызда "Заря" (Ворошилов) клубына қарсы КСРО кубогында тұңғыш рет қайраттықтар қақпасын қорғады, 12 күннен соң "Зенитке" қарсы ойында тұңғыш рет КСРО чемпионатының жоғары лигасында алаңға шықты. Маусым біткенше 29 кездесуде алаңға шықты.
Тұңғыш голын 1972 жылы 2 тамызда СКА (Дондағы Ростов) қақпасына соқты, бұл ойын 1:1 есебімен тең аяқталды. Ұзамай клубтың капитаны боп тағайындалды да, бұл қызметті карьерасын аяқтағанша атқарды.
1977 жылы КСРО құрамасы сапында екі кездесуде алаңға шықты. Тұңғыш ойынын 30 сәуірде Мажарстанға қарсы өткізді, бұл ойында КСРО 1:2 есебімен ұтылып қалды. Футболшы сол матчты былай деп еске алады.
''Бірінші таймның аяғына дейін дерлік, біз венгрлердің тықсыруына төтеп бере алдық. Бірақ үзіліске шығар кезде алаң иелері есеп ашты. Олардың кезекті шабуылдарының бірінде алыстан зулаған допқа қарсы атылған Владимир Астаповский сәл-пәл жаңылысып, қағып жібере алмай, саусақатырының ұшы ғана тиді. Ал Тибор Нилаши тура сол жерден табыла қалды. Екінші таймда венгрлер тағы да бір соғып кетті. Біз қарсы шабуыл ұйымдастыруға тырыстық, бірақ солардың біреуінде ғана өз дегенімізге жеттік |
.
10 мамырда Грекия құрамасымен ойында да КСРО 0:1 есебімен тізе бүкті. Бұл екі ойын да 1978 жылғы әлем чемпионатының іріктеулері болатын. Екі ойында да Сейілдә 90 минутты толық ойнады.
Бірақ бұдан кейін құрамаға қайта шақырылмады.
"Қайрат" сапындағы ең соңғы ойынын 1981 жылы 4 сәуірде "Таврияға" қарсы өткізді, бұл ойында есеп ашылмады. Соңғы голын сол жылы 26 наурызда "Торпедо" (Мәскеу) қақпасына соқты, бұл оның КСРО чемпионаттарындағы 11-ші голы еді.
Футболмен қоштасқан соң келесі жылы "Қайраттың" бас жаттықтырушысы Беца Йожефтің көмекшісі қызметіне тағайындалды. Бұл қызметті 1988 жылға дейін атқарды.
Жетістіктері
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Жүлделері
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- Ардагерлер арасындағы футболдан Әлем чемпионатының қола жүлдегері.
Марапаттары
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- КСРО спорт шебері;
- Халықаралық кластағы спорт шебері;
- ҚР Еңбек сіңірген жаттықтырушысы;
Жеке
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- Қазақстанның XX ғасырдағы үздік футболшысы деп танылған.
Жеке өмірі
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- Хоббиі — кітап оқу, музыка, спорттық телебағдарламаларды тамашалау.
- Жұбайы — Төлегенова Мәриямгүл, Абай атындағы Мемлекеттік академиялық опера және балет театрының солисі болған.
- Ұлы — Қайрат. Немерелері — Дамира, Ескендір.[2]
Дереккөздер
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- ↑ Баспа бас директоры:Әшірбек Көпіш Бәйдібек баба - Алып бәйтерек ұрпақтарының шежіресі. Жаныс — Алматы: Издательство Өнер, 2004. — 992 б. — ISBN 9965-595-78-Х.
- ↑ Қазақстан Республикасында кімнің кім екені . Екі томдық анықтамалық. Алматы, 2011 жыл. ISBN 978-601-278-473-2
Бұл — Қазақстан футболшысы туралы мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. |