Цефалокаридалар

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
Цефалокаридалар
Ғылыми топтастыруы
Дүниесі: Жануарлар
Жамағаты: Буынаяқтылар
Кіші жамағаты: Шаянтәрізділер
Табы: Cephalocarida
Sanders, 1955
Сабы: Brachypoda
Birshteyn, 1960
Тұқымдасы: Hutchinsoniellidae
Sanders, 1955
Тектері

Цефалокаридалар (Cephalocarіda) — шаянтәрізділердің класс тармағы. Теңіз шаяндарының ең қарапайым тобы. Цефалокаридалар 1957 ж. ашылған, қазір 9 түрі белгілі. Олар Атлант мұхитының АҚШ жағалауы бөлігінде, Жапон аралдарында, Барбадос, Пуэрто-Рико, Бразилия, Перу, Жаңа Зеландия жағалауларында кездеседі. Денесінің ұзындығы 3 мм-дей, созылыңқы денесі бас бөлімінен, аяқтары бар 10 сегментті кеудесінен және аяқтары жоқ 9 сегментті құрсағынан тұрады. Құрсағының соңында 2 ұзын қылтаннан құралған айыршасы болады. Көздері жоқ (су түбіндегі шөгінділерге көміліп тіршілік етеді). Ең негізгі қарапайым белгілері: антенналары аузының артқы жағында орналасқан (бұл белгі шаянтәрізділердің дернәсілдеріне тән) және максиллул, максилі (шаянтәрізділердің бас бөліміндегі екі жұп аяқтары) кеуде аяқтарымен өте ұқсас. Аналығы жұмыртқаларын кеуде сегменттерінің ең соңғысындағы жұмыртқа қапшығына салады. Жұмыртқалардан науплиус дернәсілдері шығып, тек 13 — 18 рет түлеуден кейін ересек түрге айналады. Цефалокаридалар барлық шаянтәрізділердің арғы тегіне тән бірқатар белгілерін сақтаған.

Ciлтемелер :

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 жыл. ISBN 5-89800-123-9, IX том