Өзбекәлі Жәнібеков

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Өзбекәлі Жәнібекұлы Жәнібек
Өзбекәлі Жәнібеков
Өзбекәлі Жәнібекұлы
Лауазымы
Ту
Ту
Қазақстан Компартиясы Орталық Комитетінің хатшысы
Идеологиялық және мәдениет саласының жетекшісі
1988 — 1991
Ту
Ту
Қазақ КСР Мәдениет министрі
Ту
Ту
1987 — 1988
Ту
Ту
Қазақ КСР Мәдениет министрінің орынбасары
Ту
Ту
1977 — 1984
Ту
Ту
Қазақстан Компартиясы Орталық Комитетінің шет елдермен байланыс бөлімінің меңгерушісі
1975 — 1977
Қазақстан КП Торғай облыстық комитетінің хатшысы
1970 — 1975
Ту
Ту
Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің 6-шақырылым депутаты
1963 — 1967
Қазақстан комсомол ұйымының басшысы
1961 — 1970
Қазақстан комсомолының Шымкент облыстық комитетінің хатшысы
1955 — 1961
Өмірбаяны
Партиясы Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі
Білімі Абай атындағы Қазақ Ұлттық педагогикалық университеті (ҚазҰПУ) (1952)
Ғылыми дәрежесі Тарих ғылымдарының кандидаты (1990)
Азаматтығы  КСРО
Дүниеге келуі 28 тамыз 1931 (1931-08-28)
Сарықамыс ауылы; Отырар ауданы; Түркістан облысы; Қазақ АКСР; РКФСР; КСРО
Қайтыс болуы 24 ақпан 1998 (1998-02-24) (66 жас)
Алматы; Қазақстан
Жерленді Өзбекәлі Жәнібек кесенесі
Әкесі Жәнібек Қудиярұлы
Анасы Қаныша Томашқызы
Балалары ұлдары
Бауыржан
Ниетжан
қызы
Жұлдыз
Марапаттары Еңбек Қызыл Туы ордені
БЛКЖО ОК 50–жылдығына орайғы салтанатты жиналыс. Ө. Жәнібек соңғы қатардағы оң жақта шетте тұр. 1968 жыл, Мәскеу, Кремль съездер сарайы.
Н. Тіленді, Ө. Жәнібек, Қ. Сұлтан, Н. Назарбай, О. Қаймолда (оң жақта, ең шетте тұрған көзілдірікті кісі) республикалық халық музықалық аспаптары музейі қызметкерлерімен бірге. 1982 жыл. Отырар руханияты музей-кітапханасы қорынан

Өзбекәлі Жәнібекұлы Жәнібек (28 тамыз 1931, Түркістан облысы Отырар ауданы Сарықамыс ауылы — 24 ақпан 1998, Алматы) — мемлекет қайраткері, этнограф, тарих ғылымдарының кандидаты (1990).

Қоңырат тайпасы Жаманбай руынан шыққан.[1] Абай атындағы Қазақ педагогикалық институтын (қазіргі Алматы мемлекеттік университеті) бітірген (1952).

Қызмет жолы

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  • Шымкент (қазіргі Оңтүстік Қазақстан) облысының Келес ауданында мектеп мұғалімі, оқу ісінің меңгерушісі (1952 — 1955);
  • Келес ауданы комсомол комитетінің 1-хатшысы (1955 — 1956);
  • Шымкент облысының комсомол комитетінің хатшысы (1956 — 1961);
  • Қазақстан ЛКЖО ОК-нің 1-хатшысы, хатшысы (1961 — 1970),
  • Қазақстан компартиясы Торғай облысы комитетінің хатшысы (1970 — 1975);
  • Қазақстан компартиясы ОК-нің шет елдермен байланыс бөлімінің меңгерушісі (1975 — 1977);
  • Қазақстан мәдениет министрінің орынбасары (1977 — 1988); мәдениет министрі (1987 — 1988);
  • Қазақстан компартиясы ОК-нің хатшысы (1988 — 1991) қызметтерін атқарды.

Қоғамдық қызметі

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  • Ө. Жәнібек қазақ халқының ұлттық мәдениетінің, ана тілінің, дәстүрі мен әдет-ғұрпының жаңарып, дамуына елеулі үлес қосты. 20 ғасырдың 70-жылдарының өзінде-ақ Қожа Ахмет Ясауи кесенесінің қалпына келтірілуіне ұйытқы болды.
  • Ө. Жәнібек бастамасымен Қазақстанның көптеген қалаларында этнографиялық мұражайлар ашылды;
  • Қазақстанның тарихи және мәдени ескерткіштерін сақтау мен қалпына келтіру мақсатын көздеген “Арқас” қоғамы құрылды.
  • Жәнібеков “Шертер”, Адырна”, “Алтынай”, т.б. фольклорлық өнер ансамбльдерін ұйымдастырды.
  • Наурыз” мейрамының, М.Дулатұлы, Ж.Аймауытұлы, М.Жұмабай, Ш.Құдайбердіұлы есімдерінің халқына қайта оралуына белсене ат салысты.
  • Ана тілін дамыту бағдарламасының мемлекеттік тұжырымдамасын жасауға қатысты.

“Қазақтың ұлттық қол өнері” (1982), “Жаңғырық” (1991), “Уақыт керуені” (1992), “Жолайрықта” (1996), “Қазақ киімі” (1996), “Ежелгі Отырар” (1997), “Тағдыр тағылымы” (1996, 1-кітап, 1997, 2-кітап) еңбектері жарық көрген.

Марапаттары

[өңдеу | қайнарын өңдеу]

2-3 мәрте Еңбек Қызыл Ту орденімен, медальдермен марапатталған. [2]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]