Бақайқұрт

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Бақайқұрт (ағылш. Paronуchіa contagіosa, орыс. Копытная гниль) — қой мен ешкінің тұяғының мүйіз қабығын шірітіп түсіретін жұқпалы ауру.

Ол барлық елдерде, әсіресе, ылғалды аймақтарда кең таралған. Бақайқұрт тудырғыш микроб топырақта 1—2 ай, ауру немесе ауырып жазылған малдың бақайшығында 3 жылға дейін сақталады. Бақайқұрт ауру малдан, ауру мал жүрген жайылымнан, суаттардан, қорадағы қидан жұғады.

Ауру, көбінесе, көктемде, жауын-шашыны көп жаз айларының басында және күзде байқалады. Ауруды сыртқы клиникалық белгілеріне қарап және бактериялық зерттеулермен анықтайды. Бақайқұртпен ауырған мал аяғын баса алмай ақсайды, жүре алмай жатып қалады, тұяғы ісінеді, бақайшықтың арасы іріңдеп, сасық иіс шығады, тұяқтың мүйізді қабаты түседі.

Бақайқұрттан емдегенде ауырған қойларды бөліп алып, аяқтарын жуып, ірің кеулеген жерлерін формалиннің немесе тотияйынның 10% ерітіндісі құйылған астаушаға 1—2 мин түсіріп алады, левомицин, синтомицин, биомицин сияқты антибиотиктер қосылған майлы дәрі жағады. Жалпы бақайқұртты болдырмау үшін малды құрғақ таза жерде ұстап, формалиннің 10%-тік ерітіндісімен дезинфекциялап тұрған абзал.[1]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, II том;