Константин Константинович Рокоссовский
Константин Константинович Рокоссовский | |
---|---|
1896 ж. желтоқсанның 21 –1968 ж. тамыздың 3 (71 жаста) | |
Константин Рокоссовский | |
Place of birth | Варшава, Ресей империясы |
Place of death | Мәскеу, Кеңес одағы |
Allegiance | Russian Empire (1914–1917) КСРО (1917–1949) Польша (1949–1956) КСРО (1956–1968) |
Years of service | 1914–1962 |
Rank | Кеңес Одағының Маршалы Польша Маршалы |
Commands | Ресей империясы Қызыл Әскер |
Battles/wars | Бірінші дүниежүзілік соғыс Russian Civil War Екінші дүниежүзілік соғыс |
Awards | Кеңес одағының батыры (2) Жеңіс ордені Ленин орденімен марапатталған (7) Қызыл Ту ордені (6) Суворов ордені, 1st Class Кутузов ордені, 1st Class Virtuti Militari Cross of Grunwald Order of the Bath Légion d'honneur Order of St. George, 4th, 3rd and 2nd class |
Константин Константинович Рокоссовский (Константи́н Ксаве́рьевич Рокоссо́вский, пол. Konstanty Rokossowski — Констанцы Рокоссовски) (1896 — 1968) — Кеңес Одағының Маршалы (1944), Польшаның Маршалы (1949), екі мәрте Кеңес Одағының Батыры (1944, 1945).
Балалық шағы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Польшаның Великие Луки қаласында туған. Әкесі — поляк Ксаверий Юзефұлы Рокоссовский, ол Варшава темір жолының инспекторы (тексерушісі) болды. Шешесі — орыс Антонина Овсянникова, ол мұғалім болды. Осылайша, Рокоссовскийдің әкесінің аты Ксаверий еді, бірақ құжаттарда және тарихта Рокоссовский Константинұлы болып қалды. Константин бала шағында отбасымен Варшаваға көшті. 1905 жылы Рокоссовскийдің әкесі қайтыс болып, отбасы қаражатсыз қалады. Төрт сынып бітіріп, Константин байпақ тігетін фабрикада жұмыс істей бастады. 1911 жылы шешесі дүниеден өткенде 14-жасар Константин қарындасы екеуі жетім қалады.
Бірінші дүниежүзілік және Азаматтық соғыстары
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Бірінші дүниежүзілік соғыс басталғанда, 18-жасар Константин Каргополь драгун полкына түсті. Полктың бітікшісі, Рокоссовскийдың жеке мәліметтерін жазғанда, оның әкесінің атын «Константинович» деп жазған. Әскери қызметіндегі бірінші күндерінде-ақ оған 4-ші дәрежелі Георгий крестін берген. Қызметтің үш жыл ішінде Константин унтер-офицер шеніне дейін қызмет етті, үш Георгий медалінің иегері болды. 1917 жылдың қазан айынан бастап Қызыл Ұланда (Гвардиясында), кейін Қызыл Әскерде қызмет еткен. 1919 жылы большевиктер партиясының қатарына өтті. Азаматтық соғыста эскадрон командиры, ерекше дивизион басшысы, ерекше кавалеристер полкының командиры. Жас командир аса ержүрек, батыл, адам және кішіпейіл еді. Бірақ бұған қарамастан, Рокоссовскийдың тегі поляк болғаны оның қызметінің өсуіне кедергі келтірген.
Бейбіт кезең
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1923 жылы Юлия Петрқызы Барминаға үйленді (орыс). 1925 жылы Ариадна деген қызы дүниеге келді. Азаматтық соғыстан кейін Байкал көлінің ар жақтағы жерлерінде қызмет етті.
1926 — 1928 жылдары Моңғолияда моңғол әскерінде инструктор болып жұмыс істеді.
1931—1936 жылдары Қиыр Шығыста ерекше әскер бөліктерінде КВЖД-ны (Қиыр Шығыстағы маңызды темір жолын) жапондықтардан қорғап қызмет етті.
1935 жылы КВЖД Жапонияға сатылды.
1936 жылы Рокоссовский кавалерия корпусының басшысы болып тағайындалады .
Абақтыға қамалуы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1937 жылы әділсіз, өтірік «поляк мен жапон барлау органдарымен байланыста болды» деген жалған айып бойынша саяси қуғынға ұшырап, жазаға тартылды. Үш жыл бойы Ленинградтағы атақты «Кресты» абақтысында қамауда ұсталды. 1940 жылы өзінің бұрынғы командиры С. К. Тимошенконың арқасында босатылып, әскери қызметін жалғастырды. Сол жылда оған «генерал-майор» шенін берілді. Ат әскерінен механизацияланған әскеріне аударылады.
Ұлы Отан соғысы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]Мәскеу маңындағы шайқас
[өңдеу | қайнарын өңдеу]КСРО-ға фашистік Германияның шабуылынан кейін 9-шы механизацияланған корпусының басшысы болып тағайындалды. Танктар мен көліктің аз-кем санына қарамастан, 9-шы механизацияланған корпусының әскерлері 1941 жылдың маусым-шілде айында серпінді қорғаныспен жаудың мазасын алып, оларды әлсіз қылған, тек бұйрық бойынша шегінген. 1941 жылы тамыз айының ең қиын күндерінде Рокоссовский оперативтік топтың басшысы болып тағайындалды. Топ Батыс майданының 20-шы және 16-шы әскерінің торабында соғысқан. Рокоссовский бір топ офицер, радиостанция және екі автокөлік берген. Ал әскерлерін ол өзі іздеген, Мәскеуден Ярцевоға дейін жүрген әскерлерін тоқтатып, өзіне қаратқан. Кейін Рокоссовскийдың тобы 16-шы әскерімен қосылып, Рокоссовский сол әскерінің басшысы болып кетті. 16-шы әскерінің мақсаты — Мәскеуге баратын Волоколамск бағытын қорғау еді . РКФСР-дың Жоғары Кеңесі атындағы әскери училищесінің негізінде құрастырған қосынды курсант полкы, генерал И. В. Панфилов басқарған 316 атқыштар дивизиясы, генерал Л. М. Доватордың 3-ші кавалерия корпусы К. К. Рокоссовскийдың басшылығына қараған еді . Мәскеу маңындағы шайқаста Рокоссовский қолбасшы ретінде зор абыроға бөленді. Сол шайқас үшін ол Ленин орденымен марапатталды.
Сталинград шайқасы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1942 жылы наурыздың 8-ші жұлдызында Рокоссовский снарядтың сынығымен жараланды. Жарақаттануы қиын еді — сынық өкпесіне мен бауырына тиді. Рокоссовский жоғары командирлерге арналған мәскеудегі ауруханасына жеткізілді. Осында ол 1942 жылының мамыр айының 23-ші жұлдызына дейін емделген. Мамырдың 26-шы жұлдызында Сухиничи қаласына келіп, жаңадан 16-ші әскердің басшысы болып тағайындалды. 1942 ж. қыркүйектің 30-ында генерал-лейтенант Рокоссовский Сталинград майданының басшысы болды. Оның арқасында «Уран» операциясының жоспары жетілдірілді. Бұл жоспар бойынша Сталинградты жаулап алған жауларды қоршап алып, жоюға мүмкіндік туды. Бірнеше майдандардың күшімен 1942 ж. қарашаның 19-ында операция өткізіле басталды. Қарашаның 23-інде генерал Ф. Паулюстың 6-шы әскері қоршап алынған, фашист әскерлері қоршауда қалды. Рокоссовский жаулардың тобын жою операциясының басшысы болып кетті, бұл Рокоссовскийге көрсетілген құрмет еді. 1943 ж. қаңтардың 31-інде К. К. Рокоссовский неміс фельдмаршалы Паулюсті, 24 генералын, 2500 офицерін, 90 мың әскерін тұтқынға алды. Қаңтардың 28-інде ол жаңа пайда болған Суворов орденімен марапатталды .
Курск шайқасы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1943 жылы ақпанда К. К. Рокоссовский Орталық майданның қолбасшысы болып тағайындалды.
«Багратион» операциясы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1944 жылының жазында Беларусты азат ету «Багратион» операциясы басталды. Операцияның жобасын Рокоссовский менен А. М. Василевский және Г. К. Жуков жоспарланды. Негізігі мақсаты - жауға екі тарабынан шабуыл жасап, оны өзінің тылында терең жерде қоршап алу.
1944 ж.маусымдың 22-інде кеңес әскерлері «Багратион» операциясын бастады, бұл тарихта ең ірі операция еді.Бірінші күнде-ақ 25 неміс дивизиялар жоққа шығарылды. Операцияның екінші күнінде И. В. Сталин К. К. Рокоссовскийдің жоспары дарынды қолбасшының жоспары болғандығын түсінді.
1944 ж.маусымдың 29-інде әскер генералы К. К. Рокоссовскийға Кеңес Одағының Маршалының гауһар жұлдызы берілді, ал шілденің 30-ында — Кеңес Одағының Батырының атағы берілді. Кейін 1-ші Беларус майданының әскерлері Польшаның азат етуін бастады.
Соғыс аяқтауы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1944 жылының қараша айында 1-ші Беларус майданының басшысы болып Г. К. Жуков тағайындалды және Жуковқа Берлин алуының ізеті берілген. К. К. Рокоссовскийды 2-ші Беларус майданына аударды, оның мақсаты Г. К. Жуковтың оң жағын қорғап, қамтамасыз ету еді. 2-ші Беларус майданының басшысы болып, К.К. Рокоссовский бірнеше операцияларын жүргізді, оларда өзіні маневр шебері ретінде көрсетті. Өзінің кішкене танктік және механизацияланған қосылыстарын епті зейіндендіре, екі рет әскерлерін практикалық түрде 180 градусқа бұрды. Нәтижесінде немістердің померан тобы жойылды.
1945 жылдың маусым айының 24-ші жұлдызында И. В. Сталинның шешімі бойынша К. К. Рокоссовский Мәскеудегі Қызыл алаңында Жеңіс шеруін басқарды ( Жеңіс шеруін Г. К. Жуков қабылдады).
1945—1949 жж. ол — Польшаның территориясында әскерлердің Солтүстік тобын ұйымдастырып, олардың қолбасшысы болған.
Польшадағы қызметі
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1949 жылы Польшаның президенті Болеслав Беруттың Сталинға жолдаған өтініші бойынша, К. К. Рокоссовский Польшаның қорғаныс министрі болып тағайындалды.
1949—1956 жж. ол Польша әскерін жаңадан құрылуы бойынша үлкен жұмысын істеп, оны қорғанысқа қабілетті, соғысқа дайын қылып, әскердің қазіргі заманға сай деңгейінежауынгерлік әзірлігін көтерді. Сонымен қатар Рокоссовский Польшаның Министрлер Кеңесінің төрағасының орынбасары және Польшаның біріккен жұмысшылар партиясының Орталық Комитетінің Политбюросының мүшесі еді. И. В. Сталин менен президент Болеслав Берут өлген соң, Польшаның өкіметі оны мансабынан босатты.
КСРО-ға қайтуы
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1956 жылының қараша айынан бастап 1957 жылының маусым айына дейін — КСРО-ның қорғаныс министрінің орынбасары, 1957 жылының қазанына дейін — біржолы КСРО-ның қорғаныс министрлігінің бас инспекторы (тексерушісі) болып істеді. 1957 жылының қазан айынан бастап 1958 жылының маусым айына дейін — Кавказ аржақтағы әскери округының әскердіктерінің басшысы еді. 1958 жылының қаңтар айынан 1962 жылының сәуір айына дейін тағы да — КСРО-ның қорғаныс министрінің орынбасары—КСРО-ның қорғаныс министрлігінің бас инспекторы (тексерушісі) болып істеді. 1956 жылы Таяу Шығыстағы жағдайы асқынуынан Кавказ аржақтағы әскери округының әскердіктерінің басшысының міндеттерін атқарушы болып істеді. Рокоссовский авиация маршалы Голованов секілді ол да сталинист болатын. Сондықтан, 1962 жылы маршал Рокоссовский Н. С. Хрущевтың талабы бойынша И. В. Сталин туралы Сталинға қарсы жамандайтын мақаласын жазуынан бет бұрғанда, келесі күнде орнынан алынды.
1962 жылының сәуір айынан бастап 1968 жылының тамыз айына дейін — КСРО Қорғаныс Министрлігінің Бас инспекторлар тобының бас инспекторы.
Креміл қорғанының жанында жерленген.
Қоғамдық қызметі
[өңдеу | қайнарын өңдеу]1919 жылының наурыз айынан бастап Коммунисттер партиясының мүшесі еді. 1936 жылында Бүкілодақ Орталық Атқару Комитетінің мүшесі еді. Кеңес Одағының Коммунистік Партиясының Орталық Комитетінің (ЦК КОКП-тың) мүшелігіне кандидаты(үміткері). 1961 жылынан бастап 2,5-7 шақыруларының КСРО Жоғарғы Кеңесінің депутаты.
Марапаттары
[өңдеу | қайнарын өңдеу]- «Победа» ордені (1945)
- 7 рет Ленин орденімен (1936, 1942, 1944, 1945, 1946, 1956, 1966)
- Октябрь Революциясы ордені (1968)
- 6 орденов Красного Знамени (1920, 1922, 1930, 1941, 1944, 1947)
- орден Суворова I-й степени (1943)
- орден Кутузова I-й степени (1943)
- Почётное оружие с золотым изображением Государственного герба СССР (1968)
- польский орден «Строителей Народной Польши»
- польский орден «Виртути Милитари»" I-го класса со звездой
- польский орден «Креста Грюнвальда» I-го класса
- французский орден Почётного легиона
- французский Военный Крест
- британ ІІ дәрежелі Монша ордені (Рыцарь-Командор)
- монгольский орден Сухэ Батора
- монгольский орден Боевого Красного Знамени
- орден Легиона чести степени главнокомандующего (АҚШ)
- медали
|
Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Category:Konstanty Rokossowski |
- 1896 жылы туғандар
- 1968 жылы қайтыс болғандар
- 21 желтоқсанда туғандар
- Варшавада туғандар
- 3 тамызда қайтыс болғандар
- Кеңес Одағының батырлары
- Кремль қабырғасындағы некропольде жерленгендер
- Фрунзе атындағы Әскери академия түлектері
- Жеңіс орденінің иегерлері
- Ленин орденінің иегерлері
- Қазан төңкерісі орденінің иегерлері
- Қызыл Ту орденінің иегерлері
- I дәрежелі Суворов орденінің иегерлері
- I дәрежелі Кутузов орденінің иегерлері
- Мәскеуді қорғағаны үшін медалінің иегерлері
- Сталинградты қорғағаны үшін медалінің иегерлері
- Киевті қорғағаны үшін медалінің иегерлері
- 1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін медалінің иегерлері
- Кенигсбергті алғаны үшін медалінің иегерлері
- Варшаваны азат еткені үшін медалінің иегерлері
- Берлинді алғаны үшін медалінің иегерлері
- Жұмысшы-Шаруа Қызыл Армиясына XX жыл медалінің иегерлері
- Әулие Георгий ордені белгісінің иегерлері
- Геогриев медалінің иегерлері
- Халықтық Польшаны Құрушылар орденінің иегерлері
- Virtuti Militari орденінің Үлкен крестінің иегерлері
- I дәрежелі Грюнвальд кресті орденінің иегерлері
- 1939-1945 Варшава үшін (Польша) медалінің иегерлері
- Одра, Ниса және Балтика үшін (Польша) медалінің иегерлері
- Бани орденінің рыцар-командорлары
- Құрмет легионының Ұлы офицерлері
- 1939-1945 француздық Әскери крестінің иегерлері
- Құрмет легионы (басқолбасшылар) орденінің иегерлері
- Сухэ-Батор орденінің иегерлері
- Қызыл Ту орденінің (Моңғолия) иегерлері
- Қытай-кеңес достығы медалінің иегерлері
- Кеңес Одағының маршалдары
- Польша маршалдары
- КСРО армия генералдары
- Ұлы Отан соғысындағы майдандардың қолбасшылары
- Солтүстік топтық әскер қолбасшылары
- Ресей империясы әскерилері
- Бірінші дүниежүзілік соғысқа қатысушылар
- Ресейдегі Азаматтық соғысқа қатысушылар
- БОАК мүшелері
- Белоруссия КП ОК мүшелері
- Қуғын-сүргін көрген қолбасылар
- КСРО-да ақталғандар
- Ұлы Отан соғысындағы корпус командирлері
- Ұлы Отан соғысындағы армия қолбасшылары
- 1943-1968 Поляк армиясындағы Кеңес офицерлері
- Сталинград шайқасының қатысушылары
- Курск шайқасының қатысушылары
- Екі мәрте Кеңес Одағының батырлары
- Жеңіс шеруінің қатысушылары
- Польша қорғаныс министрлері
- Польша коммунистері
- Закавказье әскери округі қолбасшылары
- Легница тұлғалары
- Курскнің құрметті азаматтары
- Великие Лукидің құрметті азамататры
- Гомельдің құрметті азаматтары
- КСРО Жоғарғы Кеңесінің 2-шақырылымының депутаттары
- КСРО Жоғарғы Кеңесінің 5-шақырылымының депутаттары
- КСРО Жоғарғы Кеңесінің 6-шақырылымының депутаттары
- КСРО Жоғарғы Кеңесінің 7-шақырылымының депутаттары
- КОКП ОК мүшелігіне кандидаттар
- КСРО Мемлекеттік елтаңбасы алтынмен бейнеленген құрметті қарудың иегерлері
- КСРО мемуаршылары
- Простата безі обырынан қайтыс болғандар
- КОКП XXI съезінің делегаттары