Ули Маурер

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

Ули Маурер
нем. Ueli Maurer
Ули Маурер
Ули Маурер 2018 жыл
Лауазымы
Ту
Ту
Қаржы кафедрасының меңгерушісі
Ту
Ту
1 қаңтар 2016 жыл — 31 желтоқсан 2022 жыл
Ізашары Эвелине Видмер-Шлумпф
Ізбасары Карин Келлер-Зуттер
Ту
Ту
Швейцария Президенті
Ту
Ту
1 қаңтар 2019 жыл — 31 желтоқсан 2019 жыл
Вице-президент Симонетта Соммаруга
Ізашары Ален Берсе
Ізбасары Симонетта Соммаруга
1 қаңтар 2013 жыл — 31 желтоқсан 2013 жыл
Вице-президент Дидье Буркхальтер
Ізашары Эвелине Видмер-Шлумпф
Ізбасары Дидье Буркхальтер
Ту
Ту
Швейцарияның вице-президенті
Ту
Ту
1 қаңтар 2018 жыл — 31 желтоқсан 2018 жыл
Президент Ален Берсе
Ізашары Ален Берсе
Ізбасары Симонетта Соммаруга
1 қаңтар 2012 жыл — 31 желтоқсан 2012 жыл
Президент Эвелине Видмер-Шлумпф
Ізашары Эвелине Видмер-Шлумпф
Ізбасары Дидье Буркхальтер
Ту
Ту
Қорғаныс департаментінің, Азаматтық қорғау және спорт басқармасының бастығы
Ту
Ту
1 қаңтар 2009 жыл — 31 желтоқсан 2015 жыл
Ізашары Самуэль Шмид
Ізбасары Гай Пармелен
Ту
Ту
Швейцария Федералдық Кеңесінің мүшесі
Ту
Ту
1 қаңтар 2009 жыл
Ізашары Самуэль Шмид
Ту
Ту
Швейцария Халықтық Партиясының Төрағасы
Ту
Ту
Ізашары Ганс Ухлманн
Ізбасары Тони Бруннер
Өмірбаяны
Партиясы Швейцария Халық партиясы
Дүниеге келуі 1 желтоқсан 1950 (1950-12-01) (73 жас)
Швейцария Ветцикон
Ули Маурер Ортаққорда

Ули Маурер (нем. Ueli Maurer, 1950 жылы 1 желтоқсанда Ветциконда туған ) – Швейцарияның мемлекеттік және саяси қайраткері. Ол Швейцария федералды кеңесінің 2009 ж. 1 қаңтарыңда бергі мүшесі және Швейцария Конферациясы қорғаныс, азаматтарды қорғау мен спорт министрлігінің басшысы. 2013 жылдан бастап Швейцария Конфедерациясының президенті.[1] 2018 жылы 5 желтоқсанда 2019 жылы Конфедерацияның президенті болып қайта сайланды. Швейцария президенті (2019-2019)

Жеке фондық және кәсіби мансап[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Ули Маурердің антың беруі 2008 ж.
Ули Маурер (оң жақта төртінші орын) ресми Федералды Кеңестің 2016 жылғы фотосуретінде
Маурердің Ақ үйде АҚШ президенті Дональд Трамп пен кездесуі

Маурер Цюрхер Оберландтағы кедей фермердің ұлы болған. Коммерциялық оқудан кейін Морер федералдық бухгалтердің дипломын алды[2]. 1994 жылдан бастап 2008 жылға дейін Цюрих Фермерлер Ассоциациясының директоры болды және Швейцариялық көкөніс фермерлері қауымдастығының президенті және фермерлер машина қауымдастығы (Maschinenring) Федералды Кеңеске сайланғанға дейін жұмыс істеді.

Қазіргі уақытта Цюрих кантонында Хинвиль қаласында тұратын Морер үйленіп, алты баласы бар. Швейцариялық әскерде велосипедлік жаяу батальонға басшылық еткен басты атағы бар.[3].

Саяси қызмет жолы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

1978 – 1986 жылдар арасында Хинвиль коммунасы кеңесінің мүшесі. 1983 – 1991 жылдары Цюрих Кантоналдық кеңесі құрамында қызмет атқарып, 1991 жылы кеңес төрағасы атанған. Сол жылы Швейцария федералды кеңесіне сайланады. 1996 – 2008 жылдар аралығында Швейцария Халық Партиясына (ШХП) президенттік еткен мерзімінде партия елдегі сайлаушылардың ең үлкен қолдауына ие болады. 2008 ж. 10 желтоқсында федералды кеңеске сайланады. 2009 жылдан бері Швейцария Конферациясы қорғаныс, азаматтарды қорғау мен спорт министрлігінің тізгінін ұстап келеді. 2012 жылдың 1- қаңтарынан бастап Швейцария вице-президенті. Ал 2013 жылдың 1-қаңтарынан бастап конфедерация президенті болып сайланды.[4]

Ұлттық мансап және партиялық төрағалық[өңдеу | қайнарын өңдеу]

1996 жылы Брукердің өтініші бойынша Морер Швейцария Халықтық Партиясының президенті болып сайланды. Біріншіден[5], теледидар комедияшылары Виктор Джакоббо мен Блохердің шеберликтегі сикофанасы сияқты, оның жасырынған балалар үнемі көз жасынан мектепке қайтып оралғаны соншалық, оның төрағалығы партияның екі есе сайлаушының базасын көріп[6][7], Швейцарияның француз тілінде сөйлейтін бөлігіне айналды. елдегі ең мықты саяси партия болуға тиіс. Бұл жетістіктер негізінен хоризма жетіспеушілігін жасай алатын Маурердің басшылығына, үлкен партиялық тәртіпті енгізуге, популисттік перспективалық мәселелерге (мысалы, еуропалық интеграцияға қарсылық, шетелдіктерге және саяси дұрыстығына), сондай-ақ, өздерінің жиі келтірген мәлімдемесімен куәландырылған, бас тартатын дыбыс шығарғыштарға арналған шабуылдаушы: «Негрлер туралы айтқан кезде[8], камера мені қалды».

Ресми Швейцария Федералдық Кеңесінің 2013 жылғы фотосуреті, Морер жылы Президент болды. Маурер - оң жақтан төртінші адам.

Хор партиясы президенті ретінде Маурер партияның агрессивті және табысты популисттік науқандарын - швейцариялық саяси басымдылықтың және шетелдік бақылаушылардың алаңдаушылығын тудыратын науқандарды - солшылдарды[9], шетелдіктерді және басқа да жағымсыз нәрселерге шабуыл жасайтын мультфильмдерге арналған плакаттарға қол қоюдың жетекші күші болды . Швейцариялық саяси этикеттің бұзылуында ол орталық саясаткерлерге тікелей «жеке демократтарды» «жұмсақтықтар», «социал-демократиялық сайлаушылардың қателесуі», сондай-ақ ренгедтік федералды кеңесшілер Шмид және Эвелин Видмер-Шлумпфты таңбалаушы Экзистентті талап ететін «қосымшалар». Дегенмен, Морер өзінің қоғамдық қызметкерін Парламенттегі әріптестері оны қабылдайтын жолдан бөле алды. Ұлттық Кеңесте оның қызмет ету кезеңі өсті, тіпті саяси қарсыластар да өзінің жеке мінсіздігіне, алқалықтық мінез-құлқына және саяси мәселелерді толығымен түсінуге көмектесті. Әлеуметтік-демократиялық әйелдердің өкілдерімен жақсы қарым-қатынаста болғаны таңқаларлық саяси байқаушылармен ерекше болды.

Дегенмен, оның және оның партиясының жұлдызы көтерілгенімен, Маурер мен оның ұзақ уақыт бойы тәлімгері Блохер арасындағы қарым-қатынастар, тіпті екі адам да қоғамда күшті одақтастар болғанымен, біртіндеп салқындатылды. Брахер, партияның талассыз жетекші фигурасы ретінде авторитарлық көшбасшылықты жүзеге асырған кезде, Морердің кейбір стратегиялық тәсілдерін сұрастырып, Маурер пен партиялық хатшылықтың орнына, жақын арада ізбасарлары арқылы күш қолданды. 2007 жылдың қазанында Халық партиясы тарихтағы ең үлкен сайлау жеңісін жеңіп алғаннан кейін[10], Маурер 2008 жылдың 1 наурызында партияның президенті болып тағайындалып, 2008 жылдың 1 наурызында Blocher-тің жақын достарының бірі Тони Браннердің тілектеріне қарсы болды[11]. Мемлекеттердің кеңесі Верена Диенерге қарсы орын алды[12], Маурер Халықтық партияның Цюрих бөліміне төрағалық еткен.

Швейцарияның федерация кеңесі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

2008 жылғы 27 қарашада партияның парламенттік тобы бірауыздан Маурер мен Блохерді кандидаттар ретінде Шмидді федералды кеңесші ретінде табыстады. 2007 жылы Кеңестің құрамынан шыққан Бленхермен бірге барлық басқа партиялар тарапынан іріктелмеген болып саналатын Neue Zürcher Zeitung және басқа да Швейцария БАҚ-лары Маурердін оның тағайындалуына дейін Кеңестің орын алуы үшін нақты фронтмені деп атады. 2008 жылдың 10 желтоқсанында Маурер Федералды Кеңеске 122 дауыспен дауыс берудің үшінші айналымында сайланды, ол бір дауысқа ие болды[13].

Маурер 2012 жылы Конфедерацияның вице-президенті болып сайланды, ол президент Эвелин Видмер-Шлумпфмен бірге. 2012 жылдың желтоқсан 5 ол 2013 жылға арналған Конфедерациясының Президенті болып сайланды[14].

Маурер 8 желтоқсан 2015 Федералдық кеңесшісі ретінде қайта сайланды, және 11 желтоқсан 2015 жылғы Ол федералдық басшысы ретінде өз ұстанымын ауыстыру, жаңадан сайланған Гай Пармелен, ШДП бір сенімдегі мүшесі, Қаржы Федералдық басқармасының басшысы болуға таңдалды Қорғаныс, азаматтық қорғаныс және спорт департаменті[15][16].

Қаржы министрі ретінде Маурер G20 Гамбург саммитіне қатысып, G20 саммитіне қатысатын алғашқы федералдық кеңесші болды[17][18][19].

2018 жылғы 5 желтоқсанда 201 201 дауысымен 2019 жылы Швейцария Конфедерациясының президенті болып сайланады.

2019 жылдың 11 желтоқсанында ол 213 дауыспен Федералды Кеңеске қайта сайланды.

Қаржы министрі ретінде Маурер 2017 жылы Гамбургте өткен G20 саммитіне қатысып, G20 саммитіне қатысқан алғашқы Федералды кеңесші болды.[20] ·[21] ·[22]

Жеке өмірі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Ули Маурер мырзаның азаматтық жағдайы үйленген, алты баласы бар.

Федералды Президент ретінде шетелге сапарлар[өңдеу | қайнарын өңдеу]

2013[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Күні Орын Негізгі себебі
1 і 2 ақпан Мюнхен ( Германия)

Мюнхен қауіпсіздік конференциясына қатысу

8 және 10 ақпан Шладминг ( Аустрия)
19 ақпан Вадуц ( Лихтенштейн)

Лихтенштейн Премьер-Министрі Клаус Чючер мен кездесу

5 сы 6 мамыр Ватикан ( Ватикан)

Рим Папасы Франциск пен бірге және Швейцарияның жаңа күзетшілерінің ант беру рәсіміне қатысу

3 маусым Вильнюс ( Литва)

Литва Президенті Даля Грибаускайте мен кездесу

16 және 21 шілде Бейжің ( Қытай)

Президент Си Цзиньпин мен және премьер-министр Ли Кэцян мен кездесу

9 қыркүйек Инсбрук ( Аустрия)

Неміс тілді мемлекет басшыларының төрт адамдық кездесуіне қатысу

23 және 25 қазан Нью-Йорк ( АҚШ/ БҰҰ)

Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Ассамблеясында сөйлеген сөзі

18 қараша Приштина және Сува-Река ( Косово)

Косово Президенті Атифете Яхьяга мен кездесу және Швейцарскойға сапар

10 шы 11 желтоқсан Претория және Йоханнесбург ( ОАР)

Оңтүстік Африканың бұрынғы президенті Нельсон Манделаны жерлеу рәсіміне қатысты

2019[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Күні Орын Негізгі себебі
11 қаңтар Вена ( Аустрия)

Федералды президент Александр Ван дер Беллен және канцлер Себастьян Курц пен кездесу

23 қаңтар Шан ( Лихтенштейн)

Лихтенштейн княздігінің 300 жылдығына арналған салтанатқа қатысу

12 және 13 сәуір Вашингтон ( АҚШ)

Халықаралық валюта қоры мен Дүниежүзілік банктің көктемгі отырысына қатысу

22 және 29 сәуір Шанхай және Бейжің ( Қытай)
  • Мемлекеттік сапары; Президент Си Цзиньпин мен және премьер-министр Ли Кэцян мен кездесу
  • Екінші Белбеу және Жол Форумына қатысу
  • Үкімет пен қаржы индустриясының өкілдерімен кездесу
10 мамыр Хельсинки ( Финляндия)

Президент Саули Ниинистё мен және Атқарушы премьер-министр Юха Сипила мен және Парламенттің төрағасы Антти Ринн -мен кездесу

14 мамыр Варшава ( Польша)

Президент Анджей Дуда мен кездесу

16 мамыр Вашингтон ( АҚШ)

Президент Дональд Трамп пен кездесу

3 және 4 маусым Линц ( Аустрия)

Неміс тілді мемлекет басшыларының кездесуіне қатысу

8 және 10 маусым Фукуока және Токио ( Жапония)

G20 қаржы министрлері мен орталық банк басқарушыларының кездесуіне және Жапонияның Премьер-министрі Синдзо Абэ мен кездесуге қатысу

26 және 27 тамыз Мондорф-ле-Бен ( Люксембург)

Неміс тілді қаржы министрлерінің кездесуіне қатысу

23 және 24 қыкүйек Нью-Йорк ( АҚШ/ БҰҰ)

Біріккен Ұлттар Ұйымының Бас Ассамблеясына қатысу

18 және 19 қазан Вашингтон ( АҚШ)

Халықаралық валюта қоры және Дүниежүзілік банктің жыл сайынғы отырысына қатысу

26 және 27 қазан
Дубай және Абу-Даби (

БАӘ)

Премьер-министр Мұхаммед бин Рашид әл-Мактум мен кездесу

28 және 29 қараша Эр-Рияд ( Сауд Арабиясы)

Король Салман ибн Абдул-Азиз пен кездесуі

8 қараша Брюссель ( Бельгия)

ЕО және ЕЕСҚ қаржы және экономика министрлерінің кездесуіне қатысу

21 қараша Мәскеу ( Ресей)

Президент Владимир Путинмен және премьер-министр Дмитрий Медведев пен кездесу

22 қараша Астана ( Қазақстан)

Президент Қасым-Жомарт Тоқаев және министр Асқар Мамин мен кездесу

29 қараша Загреб ( Хорватия)

Президент Колинда Грабар-Китарович пен және премьер-министр Андрей Пленкович пен кездесу

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. Maurer ist Bundespräsident, Burkhalter sein Vize(қолжетпейтін сілтеме). Tagesschau - Schweizer Fernsehen, 5. Dezember 2012
  2. Main parties undergo shake-up after elections, Swissinfo (26 October 2007). Тексерілді 27 қарашаның 2008.
  3. Major Maurers Marschbefehl (German), Tagblatt (29 November 2008). Тексерілді 30 қарашаның 2008.
  4. tagesschau.sf.tv: Maurer übernimmt VBS Мұрағатталған 12 желтоқсанның 2008 жылы.
  5. Ueli Maurer – Unterwegs im Dienste der Partei (German), Berner Zeitung (27 November 2008). Тексерілді 27 қарашаның 2008.
  6. Vonarburg, Verena. Vom Unterhund zum Wolf im Schafspelz (German), Tages-Anzeiger (26 October 2007). Тексерілді 27 қарашаның 2008.
  7. Benini, Francesco. Der Favorit: Ueli Maurer ist erster Anwärter für die Nachfolge Schmids im Bundesrat (German), Neue Zürcher Zeitung (23 November 2008). Тексерілді 27 қарашаның 2008.
  8. Cavelty, Gieri. Maurer: Der Scharfmacher kann durchaus angenehm sein (German), Berner Zeitung (25 November 2008). Тексерілді 27 қарашаның 2008.
  9. Jordan, Frank. Swiss Expulsion Proposal Draws Criticism, Washington Post (1 September 2007). Тексерілді 28 қарашаның 2008.
  10. People's Party elects new leader, Swissinfo (1 March 2008). Тексерілді 27 қарашаның 2008.
  11. Rightwing party unable to consolidate gains, Swissinfo (25 November 2007). Тексерілді 27 қарашаның 2008.
  12. Wir sind die einzige noch verbleibende bürgerliche Partei. nzz.ch (7 August 2008).
  13. Photo-finish vote puts Maurer in cabinet.(қолжетпейтін сілтеме) swissinfo.ch, 10 December 2008. Accessed 17 December 2008.
  14. President Stresses Swiss Unity but EU Separation, ''Swissinfo (1 January 2013). Тексерілді 2 қаңтардың 2016.
  15. Ueli Maurer wird Finanzminister (German), Neue Zürcher Zeitung (11 December 2015). Тексерілді 11 желтоқсанның 2015.
  16. People’s Party finally nails finance minister job, 'Swissinfo' (11 December 2015). Тексерілді 14 желтоқсанның 2015.
  17. Swiss Join Discussions on Financial Priorities at G20. Swissinfo (7 July 2017). Тексерілді, 8 шілде 2017.
  18. Ueli Maurer am G20-Gipfel  (нем.). Luzerner Zeitung (2 July 2017). Тексерілді, 8 шілде 2017.
  19. «Hier werden wir ernst genommen»  (нем.). Schweizer Radio und Fernsehen (8 July 2017). Тексерілді, 8 шілде 2017.
  20. https: //www.swissinfo.ch/eng/business/major-economies_swiss-at-table-in-g20-finance-talks/43313786/
  21. http: //www.luzernerzeitung.ch/nachrichten/schweiz/ueli-maurer-am-g20-gipfel; art46447,1057293/
  22. https://www.plr.ch/parti/organes/comite-directeur/

Сыртқы сілтемелер[өңдеу | қайнарын өңдеу]