Тіл философиясы

Серия
Философия
Солдан оңға қарай: Платон, Кант, Ницше, Будда, Конфуций, Ибн Рушд Платон, Кант, Ницше Будда, Конфуций, Ибн Рушд
Тармақтар
Метафизика Сана философиясы Эпистемология Логика Тіл философиясы Аксиология Эстетика Этика Ғылым философиясы Әлеуметтік философия Құқық философиясы Саяси философия Теология
Кезеңдер
Антикалық Сократқа дейінгі Эллинистік Ортағасырлық Жаңа замандық Алғашқы жаңа заман Кейінгі жаңа заман Қазіргі заманғы
Дәстүрлер
Аналитикалық Құрлықтық Прагматизм Скептицизм Экзистенциализм Аймақ дәстүрлері Қазақ Батыс Египет Қытай Иран Үнді Мектеп дәстүрлері Авиценнист Аристотелшілдік Әл-Фарабишілдік Неоплатоншылдық Платонизм Діни дәстүрлер Буддизм Еврей Джейн Ислам Сопылық Үндістан Христиан
Туындылар
Эпистемологиялық Эстетикалық Этикалық Логикалық Метафизикалық Саяси философия
Философтар
Әлеуметтік-саяси философтар Логиктер Метафизиктер Эстетиктер Эпистемологтар Этиктер
Тізімдер
Индекс Схема Жылдар Мәселелер Жарияланымдар Теориялар Глоссари Философтар
Аралас
Философ Даналық Философиядағы әйелдер
Портал:Философия

Тіл философиясы (ағылш. Philosophy of language) — аналитикалық философияда тілдің табиғатын, тіларалық, тіл мен қолданушының және тіл мен ғаламның байланысын зерттейді. Зерттеу көбінесе мағынаның табиғаты, интенционалдық, референт, сөйлем құрылымы, ұғымдар, үйрену және ойлану қатарлылар туралы ізденістерден тұрады.

Готлоб Фреге пен Бертран Рассел аналитикалық философияның "лингвистикалық бетбұрыс" (Linguistic turn) жасаған маңызды тұлғалар есептеледі. Бұлардан кейін Людвиг Витгенштейн (Tractatus Logico-Philosophicus), Вена үйірмесі, сондай-ақ логикалық позитивистер және Уиллард Ван Орман Куайн қатарлылар тіл философиясын жалғастырды.

Құрлықтық философияда тіл бөлек пән ретінде қарастырылмайды. Керісінше, ол феноменология, құрылымдық семиотика, герменевтика, экзистенциализм, деконструкция және сын теориясы секілді көптеген басқа ой салаларының ажырамас бөлігі.