Бенито Муссолини

Бенито Муссолини итал. Benito Mussolini
Лауазымы
Италия Министрлер Кеңесінің төрағасы
31 қазан 1922 жыл — 31 қазан 1943 жыл
Монарх	III Виктор Эммануил
Ізашары	Луиджи Факта
Ізбасары	Пьетро Бадольо
Үкімет басшысы Италияның Дуче
24 желтоқсан 1925 жыл — 25 сәуір 1945 жыл
Ізашары	лауазым ұйымдастырылған
Ізбасары	лауазым жойылған
Италия Сыртқы істер министрі
30 қазан 1922 жыл — 12 қыркүйек 1929 жыл
Ізашары	Карло Шанцер
Ізбасары	Дино Гранди
20 шілде 1932 жыл — 9 маусым 1936 жыл
Ізашары	Дино Гранди
Ізбасары	Галеаццо Чиано
5 ақпан — 25 шілде 1943 жыл
Ізашары	Галеаццо Чиано
Ізбасары	Раффаэле Гуарилья
Италия әлеуметтік Республикасының Дуче
Ізашары	лауазым ұйымдастырылған
Ізбасары	лауазым жойылған
Өмірбаяны
Партиясы	Италия социалистік партиясы (1901 – 1914) Итальяндық күрес одағы (1919 – 1921) Ұлттық фашистік партия (1921 – 1943) Республикалық фашистік партия (1943 – 1945)
Білімі	Лозанна университеті (1904)
Діні	Атеизм, Католицизм
Дүниеге келуі	29 шілде 1883 (1883-07-29) Предаппио, Эмилия-Романья, Италия Патшалығы
Қайтыс болуы	28 сәуір 1945 (1945-04-28) (61 жас) Джулино-ди-Медзегра, Меццегра, Италия Патшалығы
Әкесі	Алессандро Муссолини
Анасы	Роза Мальтони
Жұбайы	Ида Дальзер (1914 – 1937) Ракеле Муссолини (1915 – 1945)
Балалары	бірінші некеден ұлы: Бенито Альбино Муссолини екінші некеден ұлдары: Витторио, Бруно және Романо қыздары: Эдда мен Анна-Мария
Қолтаңбасы
Бенито Муссолини Ортаққорда

Муссолини Бенито қол қою сәтінде

Бенито Амилкаре Андреа Муссолини (итал: Benito Amilcare Andrea Mussolini; 29 шілде 1883 жыл, Форли – 28 сәуір 1945 жыл, Донго) — Италияның фашизмік диктаторы (1922 – 43). Саяси қызметін 1912 – 14 ж. Италия Социалистік партиясының (ИСП) орталық органы “Аванти” газетінің редакторы болудан бастады. 1914 ж. Италияның Антанта жағында соғысқа қатысуын жақтағаны үшін партиядан шығарылды. 1919 ж. фашистік партияның негізін құрып, оның басшысы (дуче) болды. 1922 ж. “Римге жорық” ұйымдастырып, үкімет билігін тартып алды, 1926 жылдан фашистік диктатура орнатуға кірісті. 1933 ж.Германияда фашистік диктатура орнағаннан кейін Муссолини үкіметі онымен әскери-саяси одақ құруға тырысты. Басқыншылық сыртқы саясат жүргізіп, 1935 ж. Эфиопияны (Абиссиния), 1939 ж. Албанияны жаулап алды.

Муссолини және оның көңілдесінің басқа да фашисттермен бірге асылып қойылған мүрделері,Милан,1945ж

Германиямен және Жапониямен қатар 2-дүниежүзілік соғыстың басталуына себепші болды. 1943 – 45 ж. Муссолини Солтүстік Италиядағы немістер басып алған аумақта құрылған Сало республикасы аталған үкіметті басқарды. Муссолиниді партизандар тұтқындап, Солтүстік Италияны Азат етудің ұлттық комитеті әскери трибуналы өлім жазасына кесті.

Саяси қызметтері
Ізашары: Luigi Facta	Prime Minister of Italy 1922 – 1943	Ізбасары: Pietro Badoglio
Ізашары: Carlo Schanzer	Italian Minister of Foreign Affairs 1922 – 1929	Ізбасары: Dino Grandi
Ізашары: Dino Grandi	Italian Minister of Foreign Affairs 1932 – 1936	Ізбасары: Galeazzo Ciano
Ізашары: Galeazzo Ciano	Italian Minister of Foreign Affairs 1943	Ізбасары: Raffaele Guariglia
Ізашары: Paolino Taddei	Italian Minister of the Interior 1922 – 1924	Ізбасары: Luigi Federzoni
Ізашары: Luigi Federzoni	Italian Minister of the Interior 1926 – 1943	Ізбасары: Bruno Fornaciari
Ізашары: New Title	Head of the Fascist Grand Council 1928 – 1944	Ізбасары: Pietro Badoglio
Ізашары: New Title	Head of State of the Italian Social Republic 1943 – 1945	Ізбасары: End Title
Ізашары: New Title	Minister of Foreign Affairs of the Italian Social Republic 1943 – 1945	Ізбасары: End Title

Дереккөздер

• Қазақ энциклопедиясы