Тобыл (футбол клубы)

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту
 Басқа мағыналар үшін Тобыл (айрық) деген бетті қараңыз.
Қазақстан Тобыл ФК
Толық атауы

Тобыл Футбол клубы

Құрылған жылы

1967

Стадионы

Орталық стадион

Сыйымдылығы

8323

Президенті

Николай Панин

Бас жаттықтырушы

Сербия Милич Чурчич

Капитаны

Қазақстан Серікжан Мұжықов

Жарыс

Қазақстан Премьер Лигасы

2023

8.

Формасы
Форма
Негізгі
форма
Форма
Қонақтық
форма
Форма
Резервтік
Футболдан Қазақстан Чемпионаты 2023

Тобыл ФКҚазақстан Премьер Лигасында ойнайтын Қазақстан футбол клубы. Қостанай қаласының Орталық стадионы клубтың базасы саналады.

2010 және 2021 жылғы Қазақстанның чемпионы. 2007 жылғы УЕФА Интертото кубогы жеңімпазы.

Тарихы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

1992 жылға дейін[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Клуб ресми түрде 1967 жылы құрылды. Оған дейін де Қостанайда футбол болған, облыс атынан "Химик", "Торпедо" сынды клубтар түрлі спартакиадаларға, әуесқой турнирлерде бой көрсетіп жүрді. Бірақ кәсіпқой дәрежедегі футбол тарихы 1968 жылы тұңғыш рет КСРО екінші лигасының Қазақстан аймағында ойнады. 40 кездесуде 40 ұпай жинап, 21 клубтың арасында 9 орынға табан тіреді.

1970 жылы КСРО екінші лигасы аздап өзгеріске ұшырады да, сегіз топ үш топқа дейін қысқарды. "Автомобилист" клубының 1969 жылғы көрсеткіші жоғарыдағы үш топқа ілігуге аздық қылды.

Он жылдан астам уақыт кәсіпқой футболда көрінбей кеткен клуб тек 1982 жылы ғана "Энергетик" деген атаумен екінші лигада ойнады. Тек қазақстандық клубтар бас қосқан жетінші аймақта 13-орынға табан тіреді.

1984 жылы қыркүйекте тұңғыш рет халықаралық ойынға қатысты, Лаос Ұлттық футбол құрамасымен жолдастық кездесу өткізіп, 5:1 есебімен жеңіске жетті. Ал 1985 жылы тұңғыш рет Қазақстан аймағында бесінші орынға көтерілді. Ал 1986 жылды төртінші орынмен қорытындылады. 1988 жылы ең жоғары нәтижеге қол жеткізді, үшінші орынды иеленді! 1990, 1991 жылғы маусымдарды "Кустанаец" деген атаумен екінші төменгі лигада өткізді.

1992 жылдан кейін[өңдеу | қайнарын өңдеу]

1992 жылы атауы "Химик" боп ауысып, Қазақстан чемпионаттарында ойнай бастады. 1995 жылы "Тобыл" боп өзгерді. Тәуелсіздіктің алғашқы он жылында тәуір нәтиже көрсете алмады. Тек 2002 жылы тұңғыш жүлдесін иеленіп, қола жүлдегер атанды. 2003 жылы клуб тізгінін ресейлік маман Владимир Мұқанов ұстаған соң клуб тіпті күшейді. Интертото кубогына қазақстандық клубтар арасында бірінші боп қатысып, алғашқы іріктеуде "Полонияны" сырт алаңда 3:0 есебімен тас-талқан қылды. Екінші іріктеудеБельгияның "Синт-Трюйден" клубын қапы қалдырды. Тек үшінші кезеңде апта сайын екі матч өткізіп шаршаған тобылдықтар "Пашингке" жол берді. Жыл соңында Қазақстан кубогының финалында "Қайратқа" жол берді, ал клубтың жартылай қорғаушысы Нұрбол Жұмасқалиев Қазақстанның 2003 жылғы үздік футболшысы атанды.

2006 жылы УЕФА кубогына қатысты. Алғашқы іріктеуде "Базельге" жол берді. Сыртта 1:3 есебімен жеңіліп (жалғыз голды Нұрбол Жұмасқалиев соқты), өз алаңында 0:0 есебімен тең ойнады. 2006 жылғы маусымды үшінші орында аяқтап, 2007 жылғы Интертото кубогына жолдама алды. Бұл жолы "Зестафони", "Слован", "ОФИ" клубтарынан басым түсіп, посткеңестік клубтар арасында бірінші боп аталмыш турнирде топ жарды. 2008 жылы бұл турнир өткізілуін тоқтатты да, "Тобыл" бұрынғы КСРО аймағындағы командалар арасындағы Интертото кубогының жалғыз жеңімпазы боп қала берді. 2007 жылғы маусым қорытындысында клуб Қазақстан чемпионатында екінші орынға табан тіреді (соңғы бес жылда үшінші рет).

Клуб 2008 жылы да екінші орында қалды. Бұл жолы "Ақтөбе" мен "Тобыл" мәреге бірдей жетті, тіпті доп айырмасы мен өзара кездесулер нәтижесі де тең еді. Осы себеппен "алтын матч" өткізіліп, тең аяқталды (1:1), пенальтилер сериясында "Ақтөбе" басым болды.

2010 жылғы маусымда ұзақ уақыт бойы клуб турнир кестесінде көш бастап келді. Чемпионат бітуге таяғанда бірнеше ойында ұпай жоғалтып, "Ақтөбені" өзіне тым жақындатып алды, және сол кезде "Ақтөбеден" 2:5 есебімен ұтылды. Тек соңғы сәттерде ғана клуб өз тарихында тұңғыш рет Қазақстан чемпионы атанды.

2011 жылы тұңғыш рет Достастық кубогына қатысты (клубтық командалар қатысқан соңғы турнир, 2012 жылдан бастап Достастық турнирінде жастар құрамалары ойнай бастады). Бірақ топтық кезеңнен аса алмады. Ал чемпиондар лигасында "Слованнан" ұтылып қалды. Чемпионатты 7-ші орынмен аяқтады. Мұнан соң да ұзақ уақыт бойы буындар алмасу кезеңін бастан өткізіп, жөнді нәтиже көрсете алмады, тек 2017 жылы ғана қола жүлдегер атанды.

2019 жылғы маусымда УЕФА Еуропа лигасына қатысты. Қостанайдағы стадион УЕФА талабына сай болмағандықтан, өз алаңындағы ойынын "Астана Аренада" өткізді. Бірақ Люксембургтің "Женесс" клубынан ұтылып қалды.

Ал 2020 жылы күміс жүлдеге қол жеткізді.

2021 жылғы маусымның басында финалда "Астананы" пенальтилер арқылы ұтып, тұңғыш рет Қазақстан суперкубогы иегері атанды.

Статистикасы[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Маусымдары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Жыл Див Поз Мерген
1992 1 13 В.Вельман
1993 1 8 О.Малышев
1994 1 10 М.Низовцев
1995 1 12 О.Малышев
1996 1 11 О.Малышев
1997
1998
1999 1 8 Э.Глазунов — 4
2000 1 7 А.Горналев — 11
2001 1 6 Н.Жұмасқалиев — 12
2002 1 3 Н.Мазбаев — 9
2003 1 2 Н.Жұмасқалиев — 16
2004 1 3 Ұ.Бақаев — 22
2005 1 2 Ұ.Бақаев — 15
2006 1 3 Н.Жұмасқалиев — 14
2007 1 2 С.Остапенко — 10
2008 1 2 А.Голбан — 12
2009 1 4 В.Байрамов — 20
2010 1 1 Ұ.Бақаев — 16
2011 1 7 С.Гридин — 13
2012 1 6 Б.Жолшиев — 8
2013 1 7 И.Бугаёв — 13
2014 1 7 Т.Шимкович, Й.Йеслинек

Н.Жұмасқалиев — 5

2015 1 7 Т.Шимкович, У.Калу,

Н.Жұмасқалиев — 5

2016 1 7 Сергей Хижниченко — 10
2017 1 5 Алексей Щёткин — 10
2018 1 3 Азат Нұргалиев — 8
2019 1 4 Азат Нұргалиев — 10
2020 1 2 Азат Нұргалиев — 5
2021 1 1 Неманья Николич — 8

Ірі жеңісі[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Қазақстан чемпионаты

Ірі жеңілістері[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Қазақстан чемпионаты

Атаулары[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • 1967-1970 : Атауы — «Автомобилист»
  • : Клуб атауын «Энергетикке» ауыстырды
  • : Клуб атауын «Кустанаецке» ауыстырды
  • : Клуб атауын «Химикке» ауыстырды
  • 1995 : Клуб атауын «Тобылға» ауыстырды

Жетістіктері[өңдеу | қайнарын өңдеу]

Сілтемелер[өңдеу | қайнарын өңдеу]