FN P90

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет
Навигацияға өту Іздеуге өту

FN P90 – 1986-1987 жылдары «Fn Herstal» фирамасы жасап шығарған бельгиялық тапанша-пулемет. Бұл қару ең алдымен танк жүргізушілері мен әскери автокөлік жүргізушілеріне арналған.

Техникалық мінездемелері[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  • Ұзындығы - 500мм;
  • Патроны 5,7*28;
  • Оқтың бастапқы жылдамдығы 71 5м;
  • Тапаншаның қорабы ұңғы қорбының үстіне орналасқан;
  • Сыйымдылығы 50 оқ;
  • Оқтары мөлдір пластиктен жасалған;
  • Максималды ұзақтық 200 метрге дейін;
  • Қарудың басты жетістігі – атқыштың өз қалауына орай қаруды икемдеуіне болады: оң иықтанда, сол иықтан да атылады;
  • Кемшіліктері: жиі атқан кезде дәлдігі кемиді және өте қымбат тұрады.

Қаруды қолданған елдер [1][өңдеу | қайнарын өңдеу]

Дереккөздер[өңдеу | қайнарын өңдеу]

  1. FN P90 - Wikipedia, the free encyclopedia
  2. (Seite 02) Das Jagdkommando (Jakdo) (German). Тексерілді, 12 тамыз 2009.
  3. Meier, Joachim Das Close Protection Team: Der Militärische Personenschutz im Kosovo (German). Official Website of the Austrian Armed Forces (2008). Басты дереккөзінен мұрағатталған 21 ақпан 2012. Тексерілді, 13 қазан 2009.
  4. Noro, Lauro Cómo se hace un Buzo Táctico (Spanish). Def Digital Argentina (Defensa). Басты дереккөзінен мұрағатталған 21 ақпан 2012. Тексерілді, 28 тамыз 2009.
  5. %3D25263+p90+site:www2.jus.gov.ar&cd=1&hl=en&ct=clnk&gl=us Cartucho Calibre 5,7x28 mm SS190 - Para uso en Pistolas Ametralladoras P90 y Pistola Five-seveN (Spanish). Ministerio de Justicia, Seguridad y Derechos Humanos — República Argentina (26.08.2009). Тексерілді, 13 қазан 2009.
  6. Villada, Christian Fotos de las Fuerzas Armadas Argentinas (Spanish). SAORBATS. Басты дереккөзінен мұрағатталған 3 желтоқсан 2003.(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 29 тамыз 2009.
  7. Сергей Козлов. Спецназ зарубежья: ирландские армейские рейнджеры Мұрағатталған 27 мамырдың 2014 жылы. // журнал «Братишка», октябрь 2009
  8. Лерой Томпсон. Антитеррор. Руководство по освобождению заложников. М.: ФАИР-ПРЕСС, 2005. стр.123