Мазмұнға өту

Шимойын

Уикипедия — ашық энциклопедиясынан алынған мәлімет

Шимойын - Абақ керейден тараған ру. Шимойындыйынды шежірешілер кейде Абақ Керейден, кейде Ашамайлы Керейден таратады. Соңғы дерек бойынша оның Танаш, одан Сибан, Балта, Көшебе және Тарышы. 19 ғасырдың бас кезіндегі жазба деректерде шимойын сибанға жатады деп көрсетеді. Сондай-ақ халық арасындағы шежіре деректерде Ашамайлы Керейден Сибан, одан Шимойын, одан Байназар, Қайназар, Есназар, Ерназар, Жаназар, Маназар, Алданазар, Жолдыбай, Жылыбай, Қосай, Досай деген он бір ата тараған. Жоңғар шапқыншылығы кездерінде шимойындар керейдің басқа руларымен бірге Орта және Солтүстік Қазақстан жерлеріне ығысқан. 18 ғасырдың 2-жартысынан кейін Абақ Керейлермен бірге Шығыс Қазақстан жерлеріне жылжыды. 20 ғасырдың алғашқы кезінде оның негізгі бөлігі Петропавл және Көкшетау уездерінде, аздаған бөлігі Семей, Павлодар және Омбы уездеріне қоныстаған. Олар негізінен мал өсіріп, егін еккен.[1]

Дереккөздер

[өңдеу | қайнарын өңдеу]
  1. Қазақ Совет Энциклопедиясы