Церий

Церий Ce

Церий(лат. Cerіum), Ce – элементтердің периодтық жүйесінің ІІІ тобындағы хим. элемент, ат.н. 58, ат.м. 140,116. Сұр металл; тығызд. 6,768 г/см3; балқу t – 798°С. Негізгі минералдары – монацит пен бастнезит. Церидің тұрақты 4 изотобы бар. Жасанды радиоктивті изотоптарының ішіндегі маңыздысы Се(Т1/2=33,1 күн). Церийді 1803 жылы швед химигі И.Я.Берцилиус ашқан. Ол бос күйінде1806 жылы церийдің үш хлоридін(Се,Сi) электролиздеу арқылы алынған. Жер қыртысындағы салмақ мөлшері 4,5*10-3%. Табиғатта негізінен минерал моноцит түрінде , жерде сирек ұшырасатын элементтермен, ториймен бірге кездеседі. Церий - сұр түсті, жұмсақ металл, тығыздығы 6,77г/см3, балқу температурасы 804*С, қайнау температурасы 3600*С. Химиялық активті қосылыстардағы тотығу дәрежесі 3, 4. Ылғал ауада оңай тотығады. Церийді 160-180*С-қа дейін қыздырғанда қос тотықСеО2 түзе тотығады. Онда сұйытылған қышқылдар да ериді. Жоғары температурада галогендер азот, күкірт, т.б. элементтермен тікелей реаакцияласады . Құрамына церий қосылған болат, шойын және түсті металдар қорытпаларының механикалық қасиеті жақсарады, алюминий, магний қорытпаларының жоғары температураға беріктігі артады. Церий қосылыстары шыны өнеркәсібінде кеңінен пайдаланылады , оның сульфаты фотографияда , көлемдік талдауда , т.б. қолдаланылады.

Дереккөздер

Қазақ ұлттық энциклопедиясы 9-том