Бадуйлар

Urang Kanekes
Бадуйлар
Бүкіл халықтың саны
10 000
Ең көп таралған аймақтар
Индонезия
Тілдері
сундан тілі
Діні
индуизм, буддизм және дәстүрлі сенім элементтері

Бадуйлар (бадуи, өз аты: Urang Kanekes) — Индонезиядағы Ява аралының батысындағы Кеданг таулы аймақтарында тұратын халық. Жалпы саны 10 мыңға жуық адам.

Тілі

Бадуи халқы архаикалық сундан тілінің диалектісінде сөйлейді. Алайда, олардың сөйлеуінде көне диалектісіне қазіргі сундан және яван ықпалын көруге болады. Бөтен адамдармен сөйлескенде олар мектептерде индонезия тілін ресми түрде оқытпағанына қарамастан, Индонезия тілінде еркін сөйлейді.

Діні

Бадуи халқының діні индуизм, буддизм және дәстүрлі сенім элементтерін біріктіреді, оның ішінде түнде тамақ ішпеу, ақшаға қол тигізбеу, алтын-күміс алмау, тіпті шашыңды қимау сияқты әртүрлі тыйымдар.

Қоныстану аймақтары

Олардың 10 000-дай халқы Рангкасбитунгтан 40 км қашықтықтағы Левидамар ауданы, Лебак Ридженси, Рангкасбитунг, Бантен қалашығында, Кенденг тауларының етегінде шоғырланған. Кенденг тауларының бөлігі, бұл аймақ теңіз деңгейінен 300–500 метр биіктікте, орта есеппен 45%-ға жететін беті тегіс емес дөңес және ойлы-қырлы рельефтен, жанартаулық топырақтан (солтүстікте), шөгінді топырақтан (орталықта) және аралас топырақтан (оңтүстікте) тұрады. Олардың отаны Джакартадан 120 км жерде орналасқан. Қанекес халқының үш негізгі қонысы - Чикеушик, Чикертавана және Чибео.

Этимологиясы

"Бадуи" сөзі "бедуин"сөзінен шыққан шығар. Шығу тегінің тағы бір нұсқасы бойынша, бұл халықтың атауы ежелгі уақытта осы этникалық топтың өкілдері қоныстанған өзеннің атымен байланысты. Бадуи Ява аралының автохтонды халқына жатады және осында ежелден өмір сүрген. Ғалымдар оларды протомалайлардың ұрпақтары деп санайды. Қазір бадуи елді мекендері негізінен аралдың таулы бөлігінде шоғырланған. Бұл 16 ғасырда исламды қабылдағысы келмейтіндіктің көрінісі ретінде жергілікті халықтың таулы аймақтарға қоныс аударуымен байланыстырады.

Тарихы

Отын тасып жүрген қария

Кейбір деректерде Бадуилерді Богор төңірегіндегі төбелердегі Батутулис маңында өмір сүрген Паджажаран Сунда патшалығының ақсүйектерінің ұрпақтары деп санайды, бірақ бұл сенімді растайтын нақты дәлелдер әлі жоқ, олардың ішкі архитектурасы дәстүрлі Судан сәулетімен дәл сәйкес келеді.

Сунда Келапа деп аталатын Пакуван Паджажаран порты 1579 жылы Фалетехан (Фатхилла) мұсылман сарбаздарының басып кіруінен қираған. Паджажаранның астанасы Даеух Пакуан біраз уақыттан кейін Бантен сұлтандығы тарапынан басып алынды. Бантен сұлтандығы құрылғанға дейін Ява аралының батыс шеті Сунда корольдігі үшін маңызды рөл атқарды. Бантен ірі сауда порты болды. Чуджун өзеніне әр түрлі кемелер кірді және олардың көпшілігі ішкі аймақтарда жиналған егінді тасымалдау үшін пайдаланылады. Сондықтан аймақ билеушісі ханзада Пучук Умун өзеннің тұрақтылығын сақтау қажет деп есептеп, Осылайша, патша әскерлерінің армиясына Кенденг тауының аймағындағы қалың және таулы джунглиді қорғау бұйырылды.

1928 жылы медициналық зерттеулер жүргізген дәрігер Ван Трихт бұл теорияны жоққа шығарды. Оның айтуынша, қанекилер сыртқы әсерлерге табанды түрде қарсы тұратын осы өңірдің тумасы. Басқа теория олардың солтүстік Бантеннен шыққанын болжайды, Солтүстік төбелердегі адамдар тобы әлі күнге дейін бадуй халқы қолданатын архаикалық зунда диалектінде сөйлейді.

Кәсібі

Дәстүрлі кәсібі - құрғақ күріш өсіру.

Өмір салты

Олар көптеген діни тыйымдарға байланысты жабық өмір салтын ұстанады. Қауымдастықтың басында зайырлы және рухани басшы – Гиранг пуун тұрады, ол Бадуй қонысының шегінен ешқашан шықпайды.